requested
Η επιτυχημένη πορεία του Νίκου Βέρτη παίρνει συνέχεια με το νέο album "Όλα είναι εδώ". Κοιτάμε τους συντελεστές του album και μένουμε ελαφρώς έκπληκτοι βλέποντας τον hit maker Κυριάκο Παπαδόπουλο να απουσιάζει, και το όνομα του Νίκου Βέρτη να αναγράφετε τέσσερις απο τις 12 φορές ως συνθέτης. Η περιέργεια μου φυσικά και φούντωσε και περνάω κατευθείαν στο review.
Το album ξεκινά με το ομότιτλο "Όλα Είναι Εδώ" σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου. Το σύνολο είναι αρκετά ραδιοφωνικό και θυμίζει αποτελέσματα προηγούμενων συνεργασιών με τον Κ. Παπαδόπουλο. Υπάρχει μία σημερινή άποψη στην ενορχήστρωση και τα δύο ψεγάδια που βρίσκω με την πρώτη ακρόαση είναι κάποια "κλισέ" μελωδικά γυρίσματα που συναντάμε σε μελωδίες τραγουδιών πρηγούμενων δεκαετιών, κάτι που ενισχύεται ιδιαίτερα με τις μελωδίες που παίζει το μπουζούκι. Το δεύτερο ψεγάδι του είναι οι πολύ μέτριοι και προβλέψιμοι στίχοι. Παρ' όλα αυτά, το τραγούδι είναι αρκετά ραδιοφωνικό και ακούγεται ευχάριστα. Επόμενο το ζεϊμπέκικο "Συγνώμη". Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιλέχτηκε ένα τόσο μέτριο ζεϊμπέκικο για αυτό album του Νίκου Βέρτη. Η μελωδία και η ενορχήστρωση δεν παρουσιάζει κάτι το ενδιαφέρον, ενώ η όλη στιχομυθία είναι τόσο πολυχρησιμοποιημένη και βαρετή που πατάμε το next χωρίς δισταγμό. Τρίτο, το midtempo χορευτικό "Να Μ' Αγαπάς". Δυστυχώς, η σύνθεση του Νίκου Βέρτη δεν παρουσιάζει κάνενα ενδιαφέρον, με τα κουπλέ να είναι εντελώς βαρετά, εκτελώντας καθαρά και μόνο διαδικαστικό χαρακτήρα μέχρι να μπει το ρεφρέν όπου και εκεί τα πράγματα δεν καλυτερεύουν. Το μόνο που κάνει καλή εντύπωση και μάλλον θα σώσει το τραγούδι είναι η όμορφη ενορχήστρωση του. Τέταρτο το "Έπαιξες Κι Έχασες". Εδώ ο Νίκος Βέρτης παρατάσσει ένα Μακεδόνικο-Σλάβικο τραγούδι προσπαθώντας να επαναλάβει αυτό που είχε κάνει στο πρώτο του album και στην συνεργασία του με τον Γ. Θεοφάνους. Το αποτέλεσμα μας εκπλήσσει δυσάρεστα μιας και εδώ οι μελωδίες και οι στίχοι δεν παρουσιάζουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον. Ιδίως οι στίχοι μοιάζουν να γράφτηκαν απο κάποιον πολύ άπειρο στιχουργό.
Το κλίμα αλλάζει τελείως με το dance track "Στην Καρδιά Μου Μιλάς". Εδώ η σύνθεση του Νίκου Βέρτη είναι πολύ καλύτερη, μιάς και η ατάκα του ρεφρέν μένει στο αυτί του ακροατή, ενώ οι στίχοι ανεβαίνουν ένα ποιοτικό σκαλί επάνω απο όσους ακούσαμε μέχρι στιγμής. Το ενορχηστρωτικό κλίμα είναι πολύ όμορφο και το τραγούδι παίζεται άνετα απο τα ραδιόφωνα μέχρι τα bars και τα clubs της χώρας. Συνεχίζουμε στο νούμερο 6 με ένα ακόμη τραγούδι σε μουσική του Νίκου Βέρτη. Το τραγούδι "Είμαι Εδώ", είναι το καλύτερο του album μέχρι στιγμής. Έχει ένα πανέμορφο ρεφρέν, ένα υπέροχο κλίμα, και σίγουρα θα γίνει ραδιοφωνικό hit. Μπράβο στον κύριο Βέρτη για αυτήν την σύνθεση. Συνεχίζουμε με το τελευταίο τραγούδι σε μουσική του Ν. Βέρτη. Είναι το lead single του album "Όνειρο Αληθινό". Μία λαϊκή ραδιοφωνική μπαλάντα η οποία παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον όσον αφορά το κλίμα της, αλλά δεν μπορώ να πω πως είναι απο τα αγαπημένα μου, ούτε και το καλύτερο τραγούδι αυτού του album λόγω του μέτριου ρεφρέν που έχει. Στο νούμερο 8 η ρούμπα "Μακριά Σου Λιώνω". εδώ τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Η σύνθεση του Αντώνη Βαρδή είναι πανομοιότυπη με αυτά που έγραφε πριν 10-15 χρόνια, οι στίχοι εντελώς αδιάφοροι και η ενορχήστρωση ακολουθεί όλο αυτό το δυσάρεστο ταξίδι στις αρχές της δεκαετίας του '90.
Στο νούμερο 9 το downtempo χορευτικό "Προδοσία Στην Αγάπη". Το τραγούδι είναι ένα κλασικό λαϊκό χορευτικό τραγούδι αλλά το μπαλαντοειδές κλίμα που έχει το καθιστά περισσότερο ακουστικό και λιγότερο χορευτικό. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, αλλά δεν με ενόχλησε και η παρουσία του. Στο νούμερο 10 το ζεϊμπέκικο "Βαρέθηκα". Το τραγούδι έχει την συνθετική σφραγίδα του Α. Βαρδή η οποία φαίνεται απο χιλιόμετρα μακριά χάρη στα "γυρίσματα" που έχουμε ακούσει επανειλημένα σε τραγούδια του. Η διαφορά είναι ότι εδώ το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ ωραίο και όχι τετριμένο όπως στα προηγούμενα που ακούσαμε σε αυτό το album. Συνεχίζουμε στο προτελευταίο track του album "Δεν Τελειώσαμε". Ο Α. Βαρδής προσπαθεί να επαναλάβει τον θρίαμβο του "Ποτέ Μη Λες Ποτέ" με τον Α. Ρέμο. Το τραγούδι χτίζεται πάρα πολύ όμορφα απο το κουπλέ στην γέφυρα αλλά το ρεφρέν δεν είναι αντάξιο του "Ποτέ Μη Λες Ποτέ". Του λείπει η ατάκα και είναι πιο περίπλοκο μελωδικά και στιχουργικά. Παραμένει όμως μία ωραία μπαλάντα που συμπληρώνει υπέροχα ένα album. Τελευταίο το oriental παραδοσιακό "Για Ένα Της Φιλί" σε στίχους της Βίκυς Γεροθόδωρου. Ναι μεν τα τραγούδια αυτού του είδους ταιριάζουν πάρα πόλύ ως κλείσιμο λαϊκών albums, το συγκεκριμένο όμως τραγούδι δεν είναι και το καλύτερο που θα μπορούσε να επιλεχθεί. Σίγουρα υπάρχουν πολύ καλύτερα παραδοσιακά αυτού του είδους για επιλέξει ένας παραγωγός.
Το album αυτό μου δείχνει πως κακώς ο κύριος Βέρτης είναι διευθυντής παραγωγής μιας και δεν κατάφερε να βρεί τα hits που του παρείχε ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ενώ ως τραγουδοποιός τα κατάφερε στα 2 απο τα 4 τραγούδια που έβαλε σε αυτό το album. Ο Αντώνης Βαρδής ενώ με είχε κατενθουσιάσει με τα τραγούδια που έγραψε στο τελευταίο album του Αντώνη Ρέμου, εδώ συνέβη το αντίθετο. Η απουσία των καλών χορευτικών τραγουδιών και των hits είναι εμφανής και θεωρώ πως αν είχε αναλάβει άλλος την διεύθυνση παραγωγής, θα διάλεγε πολύ πιο προσεκτικά τα τραγούδια του album και θα φρόντιζε να διορθώσει και να εξελίξει αυτά που παρουσιάζουν ενδιαφέρον μουσικά αλλά όχι στιχουργικά.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
www.nikosvertis.com
Θεωρείτε πως υπάρχουν κάποιο καλλιτέχνες/groups που θα έπρεπε να έχουν ένα συμβόλαιο με μία δισκογραφική εταιρεία αλλά παραμένουν αδίκως στην αφάνεια? Πείτε το εδώ! Γράψτε μας τα στοιχεία του καλλιτέχνη/group και που μπορούμε να βρούμε περισσότερα στοιχεία γι'αυτούς στο διαδίκτυο. Που ξέρετε...Ίσως μπορέσουμε να αναδείξουμε λίγο περισσότερο το ταλέντο τους....Ας κάνουμε και κάτι διαφορετικό....
