ΑΥΛΑΙΑ...Μία μίνι ανασκόπηση...

Μπορώ να πω με χαρά πως τα τελευταία χρόνια που διανύει η Ελληνική μουσική, είναι όλο και πιο ανατρεπτικά. Όλο και πιο...σημερινά! Ξεχωρίζει ως σημαία αυτής της αλλαγής η επανάσταση που έφεραν οι pop/rock καλλιτέχνες και συγκροτήματα.

Το μονοπώλιο του ελαφρολαϊκού χάνει όλο και περισσότερο έδαφος και οι καλλιτέχνες και τα συγκροτήματα του χώρου της rock αυξάνονται, πληθαίνουν και καταλαμβάνουν όλο και περισσότερα σημεία στον χώρο της live νυχτερινής διασκέδασης. Το μεγάλο μπαμ έγινε απο τους Onirama, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε πως για να γίνουν οι νεαροί Θεσσαλονικείς μόδα, χρειάστηκαν ένα χέρι βοηθείας απο έναν απο τους πιο γνωστούς εκπρόσωπους του χώρου που εδώ και τόσα χρόνια δεν έδινε ευκαιρία σε καμία άλλη μουσική να λάμψει. Ο ελαφρολαϊκός Αντώνης Ρέμος έδωσε την απαραίτητη ώθηση, η οποία ενισχύθηκε και δεν καταλάγιασε σύντομα, χάρη στον πετυχημένο live χώρο στον οποίο εμφανίστηκαν έπειτα. Ειρωνικό, δεν νομίζετε; Στην μεγάλη αυτή αλλαγή πόνταραν και οι δισκογραφικές εταιρείες των οποίων τα στελέχη είναι γνωστό πως δεν έχουν ούτε την ικανότητα, ούτε την εξυπνάδα να ξεκινήσουν τέτοιου είδους αλλαγές. Αυτό που κατέχουν όμως είναι την μέθοδο του τσακαλιού. Αφού είδαν την συνταγή να πετυχαίνει όρμηξαν μονομιάς να πάρουν μερίδιο αυτής της ξανα αναδυόμενης αγοράς, μιας και η βασική τους αγορά – το ελαφρολαϊκό – τα τελευταία οκτώ χρόνια τους έχει κάνει να χάσουν τον ύπνο τους.. Έτσι, είδαμε σύντομα πολλά συγκροτήματα να λαμβάνουν δισκογραφικά συμβόλαια, να εμφανίζονται σε εκπομπές υψηλής ακροαματικότητας και το σημαντικότερο να κατάφερνουν να γεμίζουν χώρους διασκέδασης.
Στην νέα αυτή μουσική στροφή του ελληνικού κοινού έδωσαν ακόμη περισσότερη ώθηση τα ελληνικά Hip Hop συγκροτήματα. Μετά το παλιότερο μπαμ του ελληνικού σκληροπυρινικού Hip Hop, το στοίχημα της επιβιώσης κατάφεραν να κερδίσουν τα συγκροτήματα που μας κάνουν να χορεύουμε, και όχι οργισμένοι teenagers που συνεχίζουν να μιλούν για τις άδικες γκρίζες κοινωνίες. Το ελληνικό κοινό έχει ξεπεράσει το εφηβικό σκληροπυρινικό Hip Hop και διψά για sexy, fun R&B. Και αυτοί που μπορούν και το προσφέρουν, αυτήν την στιγμή βρίσκονται στα playlists των μεγαλύτερων mainstream ραδιοφώνων της χώρας, παρέα με τον Φοίβο, τον Ρέμο και τον Πλούταρχο.

Η πίτα ολοένα και μεγαλώνει για τα νέα αυτά ρεύματα παρασύροντας τους νεαρούς θαμμώνες live χώρων και στερώντας τους απο τους μεγαλοεπιχειρηματίες των μπουζουξίδικων. Όλοι οι κρίκοι της αλυσίδας που λέγεται μπουζουξίδικο άρχισαν να λυγίζουν. Έτσι, βλέπουμε το single της Μάρως Λύτρα να γίνεται με την συμμετοχή του rapper TNS. Την Πέγκυ Ζήνα να στήνει ένα ολόκληρο live πρόγραμμα και ένα νέο album επάνω στην αισθητική του νέου pop/rock hit maker Γιώργου Σαμπάνη. Την Δέσποινα Βανδή να παίρνει ως support group τους Goin’ Through για να την πλαισιώσουν στις καλοκαιρινές της συναυλίες. Το αυθεντικό όμως είναι αυτό που κάνει πάντα την μεγάλη διαφορά. Συγκροτήματα όπως οι Onirama, οι C-Real, οι Goin’ Through, οι ΝΕΒΜΑ, η Monica, δισκογραφικές εταιρείες όπως η LYRA και πάνω απ’ όλους...το κοινό. Εσείς.

Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους εσάς που δημιουργήσατε αυτήν την αλλαγή. Που στηρίξατε τις νέες αυτές μουσικές τάσεις όχι με το να δείχνετε απέχθεια προς το ελαφρολαϊκό, αλλά δίνοντας το παρόν σε live καλλιτεχνών αυτών των νέων ρευμάτων. Συγχαρητήρια σε ανοιχτόμυαλους ιδιοκτήτες νυχτερινών clubs που τόλμησαν νέα πράγματα. Το R’n’B party της Πέμπτης στην Θεσσαλονίκη φλερτάρει με την ιδέα να γίνει θεσμός. Οι διήμερες εμφανίσεις του Μιχάλη Χατζηγιάννη έκαναν ανθρώπους σαν την Νατάσσα Θεοδωρίδου να φύγουν....νύχτα...γκρινιάζοντας και κατηγορώντας τους πάντες για την αποτυχία της εκτός απο τον εαυτό της! Και μιας και ανέφερα την συνεργασία του Μ. Χατζηγιάννη με club της Θεσσαλονίκης, θα ήθελα να εκφράσω την γνώμη μου ως επισκέπτης και μάρτυρας αυτού του αποτελέσματος. Όταν είχα πρωτοακούσει για αυτήν την συνεργασία πίστευα πως το αποτέλεσμα θα ήταν εκπληκτικό. Πως ο Μ. Χατζηγιάννης είχε την ευφυϊα να δημιουργήσει κάτι πρωτόγνωρο. Δυστυχώς διαψεύστηκα.

Ο κύριος Χατζηγιάννης δεν μπόρεσε να διαχωρίσει την συναυλία απο την εμφάνιση σε club. Δεν υπήρξε καμία προσπάθει για να «δεθεί» το ρεπερτόριο του καλλιτέχνη με τον χώρο στον οποίο εμφανιζόταν, με αποτέλεσμα το club κοινό να ασθάνεται απομονωμένο απο το όλο εγχείρημα. Η συναυλιακή συμπεριφορά δεν σταμάτησε στην ενορχήστρωση και την επιλογή του ρεπερτορίου αλλά συνεχίστηκε και στον τρόπο παρουσίασης του. Η μπάντα του Μ. Χατζηγιάννη είναι απο τις χειρότερες που έχω ακούσει τελευταία με τον κιθαρίστα να βρίσκεται ακόμη στην εποχή τως 80’s rock, τον drummer να δίνει πάντα την λάθος κίνηση στα κομμάτια και τον σαξοφωνίστα να είναι μονίμως φάλτσος. Ο ίδιος ο Μ. Χατζηγιάννης δεν έχει καμία τύχη να συναγωνιστεί το ρεπερτόριο του resident DJ του club αφού τα κομμάτια του έχουν στηθεί με τρόπο συναυλιακό. Το χάσμα μεταξύ club ατμόσφαιρας και ρεπερτορίου προσπαθεί να γεφυρώσει ο καταπληκτικός ηχολήπτης, αλλά κι αυτός δεν μπορεί να κερδίσει το παιχνίδι αν τα κομμάτια δεν έχουν τους κατάλληλους ήχους και ενορχήστρωση για να ταιριάξουν στον κόσμο του clubbing. Κρίμα.

Η γεύση που μου μένει απο τον χώρο της Ελληνικής μουσικής τα τελευταία 2 χρόνια είναι γλυκιά και φρέσκια. Αν και οι τραγουδοποιοί καταφέρουν να βρουν έναν τρόπο να καρπώνονται αυτά που τους αξίζουν και όχι να τα χάνουν απο πλανόδιους πωλητές CD και απο τον μαγικό αλλά για κάποιους δηλητηριώδες κόσμο του Internet, τότε πιστεύω πως η μουσική θα βρίσκεται σε μια ακόμη πιο υγιή εποχή. Το πείραμα που έκανε ο Νίκος Βέρτης προσφέροντας το νέο του album προς πώληση μέσω των μυριάδων περιπτέρων της χώρας στέφθηκε με επιτυχία. Ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες νέες – για την δική μας αγορά – ιδέες, παρατείνοντας αυτην την φρεσκάδα που φαίνεται να πλανάται στον αέρα της Ελληνικής μουσικής.

Ευχαριστώ για τα visits, τα σχόλια, το κράξιμο, τις προτάσεις, τα emails. Ίσως να διαβάσετε κι άλλο άρθρό. Ίσως και όχι. Προς το παρόν…ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!

Tony

Greek CD Reviews

ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ!

Θεωρείτε πως υπάρχουν κάποιο καλλιτέχνες/groups που θα έπρεπε να έχουν ένα συμβόλαιο με μία δισκογραφική εταιρεία αλλά παραμένουν αδίκως στην αφάνεια? Πείτε το εδώ! Γράψτε μας τα στοιχεία του καλλιτέχνη/group και που μπορούμε να βρούμε περισσότερα στοιχεία γι'αυτούς στο διαδίκτυο. Που ξέρετε...Ίσως μπορέσουμε να αναδείξουμε λίγο περισσότερο το ταλέντο τους....Ας κάνουμε και κάτι διαφορετικό....

Tony

ΝΙΚΟΣ ΒΕΡΤΗΣ - "ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ" 2009

requested

Η επιτυχημένη πορεία του Νίκου Βέρτη παίρνει συνέχεια με το νέο album "Όλα είναι εδώ". Κοιτάμε τους συντελεστές του album και μένουμε ελαφρώς έκπληκτοι βλέποντας τον hit maker Κυριάκο Παπαδόπουλο να απουσιάζει, και το όνομα του Νίκου Βέρτη να αναγράφετε τέσσερις απο τις 12 φορές ως συνθέτης. Η περιέργεια μου φυσικά και φούντωσε και περνάω κατευθείαν στο review.

Το album ξεκινά με το ομότιτλο "Όλα Είναι Εδώ" σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου. Το σύνολο είναι αρκετά ραδιοφωνικό και θυμίζει αποτελέσματα προηγούμενων συνεργασιών με τον Κ. Παπαδόπουλο. Υπάρχει μία σημερινή άποψη στην ενορχήστρωση και τα δύο ψεγάδια που βρίσκω με την πρώτη ακρόαση είναι κάποια "κλισέ" μελωδικά γυρίσματα που συναντάμε σε μελωδίες τραγουδιών πρηγούμενων δεκαετιών, κάτι που ενισχύεται ιδιαίτερα με τις μελωδίες που παίζει το μπουζούκι. Το δεύτερο ψεγάδι του είναι οι πολύ μέτριοι και προβλέψιμοι στίχοι. Παρ' όλα αυτά, το τραγούδι είναι αρκετά ραδιοφωνικό και ακούγεται ευχάριστα. Επόμενο το ζεϊμπέκικο "Συγνώμη". Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιλέχτηκε ένα τόσο μέτριο ζεϊμπέκικο για αυτό album του Νίκου Βέρτη. Η μελωδία και η ενορχήστρωση δεν παρουσιάζει κάτι το ενδιαφέρον, ενώ η όλη στιχομυθία είναι τόσο πολυχρησιμοποιημένη και βαρετή που πατάμε το next χωρίς δισταγμό. Τρίτο, το midtempo χορευτικό "Να Μ' Αγαπάς". Δυστυχώς, η σύνθεση του Νίκου Βέρτη δεν παρουσιάζει κάνενα ενδιαφέρον, με τα κουπλέ να είναι εντελώς βαρετά, εκτελώντας καθαρά και μόνο διαδικαστικό χαρακτήρα μέχρι να μπει το ρεφρέν όπου και εκεί τα πράγματα δεν καλυτερεύουν. Το μόνο που κάνει καλή εντύπωση και μάλλον θα σώσει το τραγούδι είναι η όμορφη ενορχήστρωση του. Τέταρτο το "Έπαιξες Κι Έχασες". Εδώ ο Νίκος Βέρτης παρατάσσει ένα Μακεδόνικο-Σλάβικο τραγούδι προσπαθώντας να επαναλάβει αυτό που είχε κάνει στο πρώτο του album και στην συνεργασία του με τον Γ. Θεοφάνους. Το αποτέλεσμα μας εκπλήσσει δυσάρεστα μιας και εδώ οι μελωδίες και οι στίχοι δεν παρουσιάζουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον. Ιδίως οι στίχοι μοιάζουν να γράφτηκαν απο κάποιον πολύ άπειρο στιχουργό.

Το κλίμα αλλάζει τελείως με το dance track "Στην Καρδιά Μου Μιλάς". Εδώ η σύνθεση του Νίκου Βέρτη είναι πολύ καλύτερη, μιάς και η ατάκα του ρεφρέν μένει στο αυτί του ακροατή, ενώ οι στίχοι ανεβαίνουν ένα ποιοτικό σκαλί επάνω απο όσους ακούσαμε μέχρι στιγμής. Το ενορχηστρωτικό κλίμα είναι πολύ όμορφο και το τραγούδι παίζεται άνετα απο τα ραδιόφωνα μέχρι τα bars και τα clubs της χώρας. Συνεχίζουμε στο νούμερο 6 με ένα ακόμη τραγούδι σε μουσική του Νίκου Βέρτη. Το τραγούδι "Είμαι Εδώ", είναι το καλύτερο του album μέχρι στιγμής. Έχει ένα πανέμορφο ρεφρέν, ένα υπέροχο κλίμα, και σίγουρα θα γίνει ραδιοφωνικό hit. Μπράβο στον κύριο Βέρτη για αυτήν την σύνθεση. Συνεχίζουμε με το τελευταίο τραγούδι σε μουσική του Ν. Βέρτη. Είναι το lead single του album "Όνειρο Αληθινό". Μία λαϊκή ραδιοφωνική μπαλάντα η οποία παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον όσον αφορά το κλίμα της, αλλά δεν μπορώ να πω πως είναι απο τα αγαπημένα μου, ούτε και το καλύτερο τραγούδι αυτού του album λόγω του μέτριου ρεφρέν που έχει. Στο νούμερο 8 η ρούμπα "Μακριά Σου Λιώνω". εδώ τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Η σύνθεση του Αντώνη Βαρδή είναι πανομοιότυπη με αυτά που έγραφε πριν 10-15 χρόνια, οι στίχοι εντελώς αδιάφοροι και η ενορχήστρωση ακολουθεί όλο αυτό το δυσάρεστο ταξίδι στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Στο νούμερο 9 το downtempo χορευτικό "Προδοσία Στην Αγάπη". Το τραγούδι είναι ένα κλασικό λαϊκό χορευτικό τραγούδι αλλά το μπαλαντοειδές κλίμα που έχει το καθιστά περισσότερο ακουστικό και λιγότερο χορευτικό. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα, αλλά δεν με ενόχλησε και η παρουσία του. Στο νούμερο 10 το ζεϊμπέκικο "Βαρέθηκα". Το τραγούδι έχει την συνθετική σφραγίδα του Α. Βαρδή η οποία φαίνεται απο χιλιόμετρα μακριά χάρη στα "γυρίσματα" που έχουμε ακούσει επανειλημένα σε τραγούδια του. Η διαφορά είναι ότι εδώ το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ ωραίο και όχι τετριμένο όπως στα προηγούμενα που ακούσαμε σε αυτό το album. Συνεχίζουμε στο προτελευταίο track του album "Δεν Τελειώσαμε". Ο Α. Βαρδής προσπαθεί να επαναλάβει τον θρίαμβο του "Ποτέ Μη Λες Ποτέ" με τον Α. Ρέμο. Το τραγούδι χτίζεται πάρα πολύ όμορφα απο το κουπλέ στην γέφυρα αλλά το ρεφρέν δεν είναι αντάξιο του "Ποτέ Μη Λες Ποτέ". Του λείπει η ατάκα και είναι πιο περίπλοκο μελωδικά και στιχουργικά. Παραμένει όμως μία ωραία μπαλάντα που συμπληρώνει υπέροχα ένα album. Τελευταίο το oriental παραδοσιακό "Για Ένα Της Φιλί" σε στίχους της Βίκυς Γεροθόδωρου. Ναι μεν τα τραγούδια αυτού του είδους ταιριάζουν πάρα πόλύ ως κλείσιμο λαϊκών albums, το συγκεκριμένο όμως τραγούδι δεν είναι και το καλύτερο που θα μπορούσε να επιλεχθεί. Σίγουρα υπάρχουν πολύ καλύτερα παραδοσιακά αυτού του είδους για επιλέξει ένας παραγωγός.

Το album αυτό μου δείχνει πως κακώς ο κύριος Βέρτης είναι διευθυντής παραγωγής μιας και δεν κατάφερε να βρεί τα hits που του παρείχε ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ενώ ως τραγουδοποιός τα κατάφερε στα 2 απο τα 4 τραγούδια που έβαλε σε αυτό το album. Ο Αντώνης Βαρδής ενώ με είχε κατενθουσιάσει με τα τραγούδια που έγραψε στο τελευταίο album του Αντώνη Ρέμου, εδώ συνέβη το αντίθετο. Η απουσία των καλών χορευτικών τραγουδιών και των hits είναι εμφανής και θεωρώ πως αν είχε αναλάβει άλλος την διεύθυνση παραγωγής, θα διάλεγε πολύ πιο προσεκτικά τα τραγούδια του album και θα φρόντιζε να διορθώσει και να εξελίξει αυτά που παρουσιάζουν ενδιαφέρον μουσικά αλλά όχι στιχουργικά.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5

www.nikosvertis.com

ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ!!!!! Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ!

Πριν απο εννέα μήνες είχα αναρτήσει ένα post σχετικά με την κρίση που περνούν τα μπουζούκια, και την άνθιση των live χώρων με μουσικά συγκροτήματα που πρόκειται να σημειωθεί. Ο καιρός έδειξε πως είχα δίκιο. Αυτήν την στιγμή στην Θεσσαλονική, κάθε φημισμένο bar/club αφιερώνει έστω και μία νύχτα στην φιλοξενία ενός pop/rock/funk συγκροτήματος. Ο κόσμος φαίνεται να δέχεται και να αγκαλιαζει αυτού του είδους την διασκέδαση, γεμίζοντας ασφυκτικά κάθε βράδυ αυτούς τους χώρους, και αφήνοντας άδεια πολλά νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, γνωστά και ως μπουζούκια.

Αυτό το είδος διασκέδασης πρόκειται να ενισχυθεί σημαντικά με την άφιξη ενός ΤΕΡΑΤΙΟΥ ονόματος σε club της Θεσσαλονίκης...

Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ:

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο οποίος θα εμφανίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο καλοκαιρινό club Hotel, στην περιοχή αεροδρομίου! Και αν αυτό το είχατε ήδη ακούσει, τότε ακούστε και το εξής: Νυχτερινό μαγαζί της περιοχής αεροδρομίου βλέποντας την κίνηση-ματ που έκαναν οι επιχειρηματίες του club Hotel, αποφάσισε να μπει και αυτό δυνατά στο παιχνίδι κλείνοντας τον....Σάκη Ρουβά! Το ερώτημα πλέον είναι ένα:
Αν έπρεπε να επισκεφτείτε ΜΟΝΟ έναν απο τους δύο καλλιτέχνες, ποιόν θα επισκεπτόσασταν;
Ψηφίστε τώρα!

Tony

Online Surveys & Market Research

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΗΛΙΑΔΗ - ΕΓΩ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ 2009

requested

Πυροβολισμοί, μαφιόζικα ξεκαθαρίσματα, πρώην σύζυγοι και νυν... Πόλλα ήταν τα θέματα που σχετίζονταν με την Αγγελική Ηλιάδη και απασχόλησαν την επικαιρότητα. Εμάς πάλι μας απασχολεί ένα και μόνο πράγμα. Τα τραγούδια του νέου της album "Εγώ Μιλάω Με Την Καρδιά Μου". Ας μιλήσουμε γι' αυτά...

Την αυλαία του album ανοίγει το hit single "Αν Είσαι Λάθος", του οποίου οι στίχοι βαπτίζουν και το album. Το τραγούδι αυτό είναι ένα τσιφτετέλι που ταιριάζει γάντι στην κυρία Ηλιάδη. Είναι σίγουρο hit χάρη κυρίως στην καταπληκτική του μελωδία. Συνεχίζουμε με το ζεϊμπέκικο "Όλα Θα Στα Χαρίσω". Η εξύπναδα του τραγουδιού βρίσκεται στο μεταμφιεσμένο κουπλέ που δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση πως ακούμε ζεϊμπέκικο. Αν είχαν αποφευχθεί και κάποιοι παλιομοδίτικοι ήχοι στην ενορχήστρωση τότε σίγουρα το τραγούδι θα γίνοταν ακόμη πιο φρέσκο και επίκαιρο ηχητικά. Τρίτο το lead single του album "Να Μη Σε Γνώριζα". Η μπαλάντα αυτή είναι σήμα κατεθέν του συνθέτη Κώστα Μηλιωτάκη, ο οποίος είχε γράψει και το πρώτο single της Αγγελικής Ηλιάδη "Την Μοναξιά Φοβάμαι". Λαϊκή, και αρκετά ραδιοφωνική, η μπαλάντα αυτή χαίρει δικαίως θετικής αντιμετώπισης απο τα Ελληνικά ραδιόφωνα. Στο νούμερο 4, το αρκετά διαφορετικό "Θα Με Θυμηθείς". Το τραγούδι έχει έντονα ανατολίτικα στοιχεία που συμβαδίζουν βέβαια και με την καλλιτεχνική ταυτότητα της εμρηνεύτριας, και παρά το ότι έχει έναν dance χαρακτήρα, όλη η ατμόσφαιρα είναι πιο...ακουστική με ένα έντονα "παραπονιάρικο" χρώμα. Δεν είναι καταπληκτικό τραγούδι, σίγουρα όμως είναι κάτι διαφορετικό απο αυτά που έχουμε συνηθίσει να ακούμε στα albums της κυρίας Ηλιάδη.

Ακολουθεί το τσιφτετέλι "Άσε Με". Το κουπλέ δεν έχει να επιδείξει τίποτα καινούργιο μελωδικά, στιχουργικά είναι μία απο τα ίδια, αλλά την κατάσταση σώζει το "΄πιασάρικο" ρεφρέν. Στα μείον του η πολύ συνηθισμένη ενορχήστρωση. Έκτο, το ζεϊμπέκικο "Υποκρινόμαστε". Και πάλι ο συνθέτης δεν δείχνει απο το κουπλέ την ταυτότητα του τραγουδιού και την αποκαλύπτει στο ρεφρέν, κάτι που μας βρίσκει σύμφωνους. Το ανατολίτικο στοιχείο συνεχίζει να έχει έντονη ενορχηστρωτική παρουσία, η μελωδία όμως εμποδίζει το τραγούδι να γίνει hit. Στο νούμερο 7, ένα χασάπικό που μοιάζει έντονα με αυτά που γράφει ο Φοίβος. Δυστυχώς όμως το τραγούδι "Δεν Υπάρχω" χάνει σε πολλά σημεία σε σχέση με αυτά του Φοίβου. Το sound mix δεν δίνει την απαραίτητη "άπλα" που χρειάζονται τέτοιου είδους ενορχηστρώσεις με αποτέλεσμα να μην παίρνουμε την ατμόσφαιρα που παίρνουμε απο αυτά που φτιάχνει ο Φοίβος. Η ενορχήστρωση δεν έκανε το κάτι παραπάνω για να κάνει αυτό το τραγούδι hit, ενώ και στους στίχους δεν βρήκαμε καμία έξυπνη φράση που να μας κάνει να χαμογελάσουμε ευχάριστα. Όγδοη, μία midtempo μπαλάντα, στην οποία μπερδεύεονται τα rock τύμπανα, με τα ανατολίτικα έγχορδα και τα jazz πνευστά. Το αποτέλεσμα δεν είναι ιδιαίτερα πετυχημένο, μιας και η μελωδία του ρεφρέν είναι τόσο χαρακτηριστικά λαϊκή, βγάζοντας όλο αυτό το ενοχρηστρωτικό μείγμα εκτός κλίματος.

Ένατο,το χορευτικό "Δεν Πας Καλά". Τελείως διαφορετικό, πιο επιθετικό, και πιο ηλεκτρονικό απο τα χορευτικά τραγούδια που ακούσαμε μέχρι στιγμής, αλλά όχι και καλύτερο. Και το λέμε αυτό, κυρίως γιατί το ρεφρέν μοιάζει περισσότερο με γέφυρα που πρόκειται να οδηγήσει σε ένα δυναμικό ρεφρέν, κάτι που όμως δεν συμβαίνει, δημιουργώντας έτσι ένα αδιάφορο αποτέλεσμα. Ακολουθεί ένα ακόμη χορευτικό τραγούδι. Τίτλος του "Τι Να Κάνω". Αδιάφορο στους περισσότερους τομείς του, είναι φανερό πως μπήκε στο album μόνο και μόνο για να συμπληρωθεί ο αναγκαίος αριθμός τραγουδιών. Το album κλείνει ένα φασαριόζικο και τετριμμένο ενορχηστρωτικά remix του "Ποτέ Δεν Έφυγες", το οποίο θα αρέσει ιδιαίτερα σε DJs επαρχιώτικων clubs με χαμηλό επίπεδο αισθητικής.

Το νέο album της Αγγελικής Ηλιάδη έχει το είδος των hits που την έφτασαν εδώ που είναι. Το midtempo τσιφτετέλι και την λαϊκή ραδιοφωνική μπαλάντα. Το κακό είναι πως σε αυτό το album υπάρχει μόλις ένα hit απο το κάθε είδος, φτάνοντας τον αριθμό των καλών τραγουδιών σε μόλις...δύο...Δεν βλέπουμε καμία εξέλιξη σε σχέση με ότι ακούσαμε τα προηγούμενα χρόνια, όμως λόγω απουσίας δυνατότερων αντιπάλων, πιστεύουμε πως η κυρία Ηλιάδη θα κρατήσει το μεριδιο που της αντιστοιχεί στην μάχη των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης. Άλλωστε, όλα γι' αυτό γίνονται...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5

ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ - "ΑΚΟΥΣΑ" 2008

requested

Ο Νίκος Οικονομόπουλος είναι ένας ερμηνευτής πάνω στον οποίο η Sony Music συνεχίζει να επενδύει. Μέτα την επιτυχή συμμετοχή του στο Dream Show, η εταιρεία κατάφερε να βρει τα hits που χρειάζεται ένας πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης για να τραβήξει επάνω του τα βλέμματα του κοινού. Και τώρα, με αυτό το album, ο Νίκος Οικονομόπουλος κάνει την προσπάθεια να εδραιωθεί ως ένα απο τα σημαντικά ονόματα στις νυχτερινές πίστες και στα Ελληνικά ελαφρολαϊκά ραδιόφωνα. Ας το δούμε...

Το album ξεκινά με την λαϊκή μπαλάντα "Χειμώνιασε". Το κουπλέ δεν παρουσιάζει κάτι το ενδιαφέρον και έχει περισσότερο ρόλο διαδικαστικό, με τον ακροατή να το περιμένει απλά να τελειώσει ώστε να μπει το πολύ πιο δυναμικό ρεφρέν. Η ενορχήστρωση κινείται στα πλαίσια που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να ακούμε κάτι καινούργιο. Επόμενο το ζεϊμπέκικο "Θα Στο Κρατάω". Το ύφος του τραγουδιού έχει ένα χρώμα Νότη Σφακιανάκη, και το ρεφρέν έχει την ατάκα που χρειάζεται για να τυπωθεί στο μυαλό του ακροατή. Επόμενο το χορευτικό "Αδιόρθωτη". Κουπλέ και ρεφρέν δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όλο το τραγούδι ακούγεται πολύ 90's. Συνεχίζουμε με ένα ακόμη ζεϊμπέκικο, το "Έχω Να Μάθω". Η μελωδία του ρεφρέν αποκαλύπτεται στην εισαγωγή του τραγουδιού, επιμένωντας στην απαρχαιωμένη ενορχηστρωτική μέθοδο των 90's. Και εδώ όμως η μελωδία δεν είναι τελείως αδιάφορη, κρατώντας το επίπεδο του album λίγο πιο πάνω απο τα τυχαία λαϊκά album που βγαίνουν με το κιλό. Πέμπτη η μπαλάντα "Φταίω". Εδώ το ύφος γίνεται περισσότερο Γιάννης Πλούταρχος, και το τραγούδι παραμένει μελωδικά ενδιαφέρον και στα κουπλέ και στο ρεφρέν, ενώ και ο στίχος είναι ελαφρώς καλύτερος απο τα προηγούμενα τραγούδια.

Συνεχίζουμε με το ομότιτλο "Άκουσα", ένα ακόμη ζεϊμπέκικο το οποίο θυμίζει προηγούμενα τραγούδια Σφακιανάκη. Αυτή την φορά το κουπλέ είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απο το ρεφρέν, αλλά και πάλι δεν ακούμε το super hit. Στο νούμερο εφτά το χορευτικό "Επανασύνδεση". Εδώ τα πράγματα χειροτερεύουν. Η μελωδία η ενορχήστρωση και οι στίχοι είναι σαν τις χιλιάδες που έχουμε ακούσει, και το χορευτικό που ψάχνουμε σε έναν λαϊκό δίσκο ακόμη δεν έχει βρεθεί. Συνεχίζουμε με την uptempo λαϊκή μπαλάντα "Τι να 'ρθω να κάνω". Όλοι οι τομείς του τραγουδιού παραμένουν σε αυτή τη "μεσαία προς καλή, αλλά όχι καταπληκτική" ποιότητα. Το κλίμα επιτέλους αλλάζει με την ελαφρολαϊκή μπαλάντα "Μες στη δική σου φυλάκη". Το κουπλέ είναι πάρα πολύ όμορφο, ευδιάθετο και φρέσκο. Το ρεφρέν δεν είναι εξίσου καλό, αλλά είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρον. Επόμενη μία ακόμη uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος "Δεν έχω θέση στα όνειρα σου", και πραγματικά δεν μπορώ να διακρίνω καμία διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα τραγούδια του album που μόλις άκουσα.

Συνεχίζουμε με το ζεϊμπέκικο "Χαρακιά". Το μόνο που ξεχωρίζει σε αυτό το κατά-τα-άλλα-μια-απ' τα-ίδια ζεϊμπέκικο, είναι τα έξυπνα στιχάκια στο ρεφρέν του. Το χορευτικό "Κομμάτια Τα Φιλιά"είναι επόμενο, και πραγματικά τόσο μα τόσο προηγούμενων δεκαετιών. Συνεχίζουμε στο νούμερο 13 με το τραγούδι "Πιστεύω". Η μπαλάντα αυτή έχει πολύ ωραία μελωδία στο ρεφρέν την οποία όμως δεν βοηθούν οι μέτριοι στίχοι, ενώ και ενορχηστρωτικά είναι λίγο πιο φρέσκο απο τα υπόλοιπα τραγούδια του album. Προτελευταία άλλη μία uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος της "Είσαι όλες εκείνες μαζί". Μην περιμένετε να ακούσετε κάτι καινούργιο μελωδικά και ενορχηστρωτικά. Εγώ δεν το περίμενα και γι' αυτό περνάω επιτέλους στο τελευταίο τραγούδι του album. Το "Έτσι Νομίζεις (Και μη γυρίσεις)" είναι δικαίως το lead single του album. Καταπληκτική λαϊκή μπαλάντα, με πολύ ωραίους στίχους και πάρα πολύ ωραία μελωδία. Ενορχηστρωτικά δεν καταφέρνει να φέρει κάτι καινούργιο, αλλά η μελωδία και οι στίχοι είναι τόσο καλοί που δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα.

Δυστυχώς το "Έτσι νομίζεις" δεν είναι αρκετό για να διώξει την πικρή γεύση που έχουμε απο το τελευταίο album του Νίκου Οικονομόπουλο. Οι στίχοι, οι μελωδίες και οι ενορχηστρώσεις δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα καινούργιο, τίποτα ενδιαφέρον. Αυτή τη φορά η Sony Music δεν κατάφερε να βρει παρά μόνο ένα hit single, φτιάχνοντας έτσι ένα album βαρετό, χωρίς εκπλήξεις και ιδέες. Πραγματικά νιώθω κουρασμένος ακούγοντας συνεχώς τα ίδια τραγούδια απο διαφορετικούς ερμηνευτές....

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2/5

ΣΑΚΗΣ ΡΟΥΒΑΣ - EUROVISION 2009

requested

Αν κρίνουμε απο την έλλειψη γκρίνιας που διαπιστώθηκε μετά την ανακοίνωση πως ο Σάκης Ρουβάς θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα, διαπιστώνουμε πως όλοι μας θεωρήσαμε σωστή την επίλογη που έκανε η ΕΡΤ στο πρόσωπο του Έλληνα pop star. Η ίδια αντίδραση υπήρξε και όταν μάθαμε πως τα τρία υποψήφια τραγούδια είναι γραμμένα απο τον Δημήτρη Κοντόπουλο, μιας και είχαμε ως δείγματα τα τελευταία hits που έγραψε για τον κύριο Ρουβά, τα οποία δεν δίνουν χώρο για πικρόχολα σχόλια. Ποιά είναι η γνώμη της χώρας όμως τώρα που τα «είδαμε» και τα ακούσαμε;

Το πρώτο τραγούδι λέγεται “Out Of Control”. Είναι ένα uptempo pop κομμάτι με R&B μικρολεπτομέρειες οι οποίες σταματούν να υπάρχουν στην γέφυρα και το ρεφρέν. Ενορχηστρωτικά δεν ακούμε κάτι καινούργιο, αλλά κάτι τελείως «βατό» και προβλέψιμο. Μελωδικά το τραγούδι κυμαίνεται επίσης στον χώρο της μετριότητας και αν το κρίνουμε με «Ευρωπαϊκά» standards, τότε μιλάμε για ένα εντελώς «άγευστο» τραγούδι που δεν προσφέρει τίποτα απολύτως στον ακροατή εκτός απο…ανία!

Δεύτερη η μπαλάντα “Right On Time”. Εδώ έχουμε ένα συμπαθητικό κουπλέ, το ρεφρέν όμως του τραγουδιού είναι μέτριο και χάνεται μέσα στον σωρό των παρόμοιων μελωδιών που έχουμε ακούσει και ξανα ακούσει. Δυστυχώς ούτε εδώ βρίσκουμε το hit που χρειαζόμαστε.

Τελευταίο το dance track “This Is Our Night”. Εδώ ο κύριος Κοντόπουλος κινείται σε ένα είδος στο οποίο έχει γράψει φοβερά hits και δεν μας κάνει εντύπωση που είναι και το καλύτερο κομμάτι απο τα τρία υποψήφια. Το κακό είναι πως ούτε αυτό το κομμάτι με συνάρπασε. Απλά είναι καλύτερο απο τα άλλα δύο. Πότε δεν ήμουν fan αυτού του Europop ήχου, όμως στην Eurovision έχει «περάσει» αυτός ο ήχος με επιτυχία. Το κακό είναι πως μιας και αυτού του είδους τα τραγούδια βγαίνουν κάθε χρόνο, και απο πολλές συμμετοχές, πιστεύω πως έχει κουράσει το κοινό, το οποίο ψάχνει κάτι τελείως διαφορετικό και φρέσκο. Και επειδή πλέον γνωρίζω πως αυτό θα είναι και το κομμάτι με το οποίο θα διαγωνιστεί ο Σάκης Ρούβας, το μόνο στο οποίο μπορώ να ελπίζω είναι τα τραγούδια των υπόλοιπων χωρών να είναι κάτω του μετρίου. Είναι ο μόνος τρόπος για να αναδειχθεί αυτό το τραγούδι σε super hit της Eurovision 2009…

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 1.5/5

www.sakisrouvas.com

Και μιας και ξεκινήσαμε review σχετικό με την Eurovision 2009, θα ήθελα να αναφερθώ στην συμμετοχή της Τουρκίας μιας και έτυχε να την παρακολουθήσω. Σίγουρα το τραγούδι της Hadise δεν είναι ούτε αυτό το super hit που θα μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό, αλλά σίγουρα είναι πιο ενδιαφέρον κομμάτι απο το “This Is Our Night”. Και πρέπει να πούμε πως είμαστε τυχεροί, γιατί αν η Hadise πήγαινε με το κομμάτι το οποίο την «ανακάλυψα» πριν απο 2 χρόνια, τότε σίγουρα ήμασταν χαμένοι απο χέρι. Αναφέρομαι στο καταπληκτικό “My Body”, το οποίο δεν ακούστηκε στην χώρα μας αφού κανένας Έλληνας ραδιοφωνικός παραγωγός ή DJ δεν το αντιλήφθηκε. Εγώ βρίσκω την ευκαιρία να σας το προτείνω γιατί αν περιμένουμε απο την Eurovision να ακούσουμε ενδιαφέροντα κομμάτια...χαθήκαμε....