Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009
ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ!!!!! Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ!
Πριν απο εννέα μήνες είχα αναρτήσει ένα post σχετικά με την κρίση που περνούν τα μπουζούκια, και την άνθιση των live χώρων με μουσικά συγκροτήματα που πρόκειται να σημειωθεί. Ο καιρός έδειξε πως είχα δίκιο. Αυτήν την στιγμή στην Θεσσαλονική, κάθε φημισμένο bar/club αφιερώνει έστω και μία νύχτα στην φιλοξενία ενός pop/rock/funk συγκροτήματος. Ο κόσμος φαίνεται να δέχεται και να αγκαλιαζει αυτού του είδους την διασκέδαση, γεμίζοντας ασφυκτικά κάθε βράδυ αυτούς τους χώρους, και αφήνοντας άδεια πολλά νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, γνωστά και ως μπουζούκια.
Αυτό το είδος διασκέδασης πρόκειται να ενισχυθεί σημαντικά με την άφιξη ενός ΤΕΡΑΤΙΟΥ ονόματος σε club της Θεσσαλονίκης...
Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ:
Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο οποίος θα εμφανίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο καλοκαιρινό club Hotel, στην περιοχή αεροδρομίου! Και αν αυτό το είχατε ήδη ακούσει, τότε ακούστε και το εξής: Νυχτερινό μαγαζί της περιοχής αεροδρομίου βλέποντας την κίνηση-ματ που έκαναν οι επιχειρηματίες του club Hotel, αποφάσισε να μπει και αυτό δυνατά στο παιχνίδι κλείνοντας τον....Σάκη Ρουβά! Το ερώτημα πλέον είναι ένα:
Αν έπρεπε να επισκεφτείτε ΜΟΝΟ έναν απο τους δύο καλλιτέχνες, ποιόν θα επισκεπτόσασταν;
Ψηφίστε τώρα!
Tony
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΗΛΙΑΔΗ - ΕΓΩ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ 2009
Πυροβολισμοί, μαφιόζικα ξεκαθαρίσματα, πρώην σύζυγοι και νυν... Πόλλα ήταν τα θέματα που σχετίζονταν με την Αγγελική Ηλιάδη και απασχόλησαν την επικαιρότητα. Εμάς πάλι μας απασχολεί ένα και μόνο πράγμα. Τα τραγούδια του νέου της album "Εγώ Μιλάω Με Την Καρδιά Μου". Ας μιλήσουμε γι' αυτά...
Την αυλαία του album ανοίγει το hit single "Αν Είσαι Λάθος", του οποίου οι στίχοι βαπτίζουν και το album. Το τραγούδι αυτό είναι ένα τσιφτετέλι που ταιριάζει γάντι στην κυρία Ηλιάδη. Είναι σίγουρο hit χάρη κυρίως στην καταπληκτική του μελωδία. Συνεχίζουμε με το ζεϊμπέκικο "Όλα Θα Στα Χαρίσω". Η εξύπναδα του τραγουδιού βρίσκεται στο μεταμφιεσμένο κουπλέ που δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση πως ακούμε ζεϊμπέκικο. Αν είχαν αποφευχθεί και κάποιοι παλιομοδίτικοι ήχοι στην ενορχήστρωση τότε σίγουρα το τραγούδι θα γίνοταν ακόμη πιο φρέσκο και επίκαιρο ηχητικά. Τρίτο το lead single του album "Να Μη Σε Γνώριζα". Η μπαλάντα αυτή είναι σήμα κατεθέν του συνθέτη Κώστα Μηλιωτάκη, ο οποίος είχε γράψει και το πρώτο single της Αγγελικής Ηλιάδη "Την Μοναξιά Φοβάμαι". Λαϊκή, και αρκετά ραδιοφωνική, η μπαλάντα αυτή χαίρει δικαίως θετικής αντιμετώπισης απο τα Ελληνικά ραδιόφωνα. Στο νούμερο 4, το αρκετά διαφορετικό "Θα Με Θυμηθείς". Το τραγούδι έχει έντονα ανατολίτικα στοιχεία που συμβαδίζουν βέβαια και με την καλλιτεχνική ταυτότητα της εμρηνεύτριας, και παρά το ότι έχει έναν dance χαρακτήρα, όλη η ατμόσφαιρα είναι πιο...ακουστική με ένα έντονα "παραπονιάρικο" χρώμα. Δεν είναι καταπληκτικό τραγούδι, σίγουρα όμως είναι κάτι διαφορετικό απο αυτά που έχουμε συνηθίσει να ακούμε στα albums της κυρίας Ηλιάδη.
Ακολουθεί το τσιφτετέλι "Άσε Με". Το κουπλέ δεν έχει να επιδείξει τίποτα καινούργιο μελωδικά, στιχουργικά είναι μία απο τα ίδια, αλλά την κατάσταση σώζει το "΄πιασάρικο" ρεφρέν. Στα μείον του η πολύ συνηθισμένη ενορχήστρωση. Έκτο, το ζεϊμπέκικο "Υποκρινόμαστε". Και πάλι ο συνθέτης δεν δείχνει απο το κουπλέ την ταυτότητα του τραγουδιού και την αποκαλύπτει στο ρεφρέν, κάτι που μας βρίσκει σύμφωνους. Το ανατολίτικο στοιχείο συνεχίζει να έχει έντονη ενορχηστρωτική παρουσία, η μελωδία όμως εμποδίζει το τραγούδι να γίνει hit. Στο νούμερο 7, ένα χασάπικό που μοιάζει έντονα με αυτά που γράφει ο Φοίβος. Δυστυχώς όμως το τραγούδι "Δεν Υπάρχω" χάνει σε πολλά σημεία σε σχέση με αυτά του Φοίβου. Το sound mix δεν δίνει την απαραίτητη "άπλα" που χρειάζονται τέτοιου είδους ενορχηστρώσεις με αποτέλεσμα να μην παίρνουμε την ατμόσφαιρα που παίρνουμε απο αυτά που φτιάχνει ο Φοίβος. Η ενορχήστρωση δεν έκανε το κάτι παραπάνω για να κάνει αυτό το τραγούδι hit, ενώ και στους στίχους δεν βρήκαμε καμία έξυπνη φράση που να μας κάνει να χαμογελάσουμε ευχάριστα. Όγδοη, μία midtempo μπαλάντα, στην οποία μπερδεύεονται τα rock τύμπανα, με τα ανατολίτικα έγχορδα και τα jazz πνευστά. Το αποτέλεσμα δεν είναι ιδιαίτερα πετυχημένο, μιας και η μελωδία του ρεφρέν είναι τόσο χαρακτηριστικά λαϊκή, βγάζοντας όλο αυτό το ενοχρηστρωτικό μείγμα εκτός κλίματος.
Ένατο,το χορευτικό "Δεν Πας Καλά". Τελείως διαφορετικό, πιο επιθετικό, και πιο ηλεκτρονικό απο τα χορευτικά τραγούδια που ακούσαμε μέχρι στιγμής, αλλά όχι και καλύτερο. Και το λέμε αυτό, κυρίως γιατί το ρεφρέν μοιάζει περισσότερο με γέφυρα που πρόκειται να οδηγήσει σε ένα δυναμικό ρεφρέν, κάτι που όμως δεν συμβαίνει, δημιουργώντας έτσι ένα αδιάφορο αποτέλεσμα. Ακολουθεί ένα ακόμη χορευτικό τραγούδι. Τίτλος του "Τι Να Κάνω". Αδιάφορο στους περισσότερους τομείς του, είναι φανερό πως μπήκε στο album μόνο και μόνο για να συμπληρωθεί ο αναγκαίος αριθμός τραγουδιών. Το album κλείνει ένα φασαριόζικο και τετριμμένο ενορχηστρωτικά remix του "Ποτέ Δεν Έφυγες", το οποίο θα αρέσει ιδιαίτερα σε DJs επαρχιώτικων clubs με χαμηλό επίπεδο αισθητικής.
Το νέο album της Αγγελικής Ηλιάδη έχει το είδος των hits που την έφτασαν εδώ που είναι. Το midtempo τσιφτετέλι και την λαϊκή ραδιοφωνική μπαλάντα. Το κακό είναι πως σε αυτό το album υπάρχει μόλις ένα hit απο το κάθε είδος, φτάνοντας τον αριθμό των καλών τραγουδιών σε μόλις...δύο...Δεν βλέπουμε καμία εξέλιξη σε σχέση με ότι ακούσαμε τα προηγούμενα χρόνια, όμως λόγω απουσίας δυνατότερων αντιπάλων, πιστεύουμε πως η κυρία Ηλιάδη θα κρατήσει το μεριδιο που της αντιστοιχεί στην μάχη των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης. Άλλωστε, όλα γι' αυτό γίνονται...
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ - "ΑΚΟΥΣΑ" 2008
Ο Νίκος Οικονομόπουλος είναι ένας ερμηνευτής πάνω στον οποίο η Sony Music συνεχίζει να επενδύει. Μέτα την επιτυχή συμμετοχή του στο Dream Show, η εταιρεία κατάφερε να βρει τα hits που χρειάζεται ένας πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης για να τραβήξει επάνω του τα βλέμματα του κοινού. Και τώρα, με αυτό το album, ο Νίκος Οικονομόπουλος κάνει την προσπάθεια να εδραιωθεί ως ένα απο τα σημαντικά ονόματα στις νυχτερινές πίστες και στα Ελληνικά ελαφρολαϊκά ραδιόφωνα. Ας το δούμε...
Το album ξεκινά με την λαϊκή μπαλάντα "Χειμώνιασε". Το κουπλέ δεν παρουσιάζει κάτι το ενδιαφέρον και έχει περισσότερο ρόλο διαδικαστικό, με τον ακροατή να το περιμένει απλά να τελειώσει ώστε να μπει το πολύ πιο δυναμικό ρεφρέν. Η ενορχήστρωση κινείται στα πλαίσια που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να ακούμε κάτι καινούργιο. Επόμενο το ζεϊμπέκικο "Θα Στο Κρατάω". Το ύφος του τραγουδιού έχει ένα χρώμα Νότη Σφακιανάκη, και το ρεφρέν έχει την ατάκα που χρειάζεται για να τυπωθεί στο μυαλό του ακροατή. Επόμενο το χορευτικό "Αδιόρθωτη". Κουπλέ και ρεφρέν δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όλο το τραγούδι ακούγεται πολύ 90's. Συνεχίζουμε με ένα ακόμη ζεϊμπέκικο, το "Έχω Να Μάθω". Η μελωδία του ρεφρέν αποκαλύπτεται στην εισαγωγή του τραγουδιού, επιμένωντας στην απαρχαιωμένη ενορχηστρωτική μέθοδο των 90's. Και εδώ όμως η μελωδία δεν είναι τελείως αδιάφορη, κρατώντας το επίπεδο του album λίγο πιο πάνω απο τα τυχαία λαϊκά album που βγαίνουν με το κιλό. Πέμπτη η μπαλάντα "Φταίω". Εδώ το ύφος γίνεται περισσότερο Γιάννης Πλούταρχος, και το τραγούδι παραμένει μελωδικά ενδιαφέρον και στα κουπλέ και στο ρεφρέν, ενώ και ο στίχος είναι ελαφρώς καλύτερος απο τα προηγούμενα τραγούδια.
Συνεχίζουμε με το ομότιτλο "Άκουσα", ένα ακόμη ζεϊμπέκικο το οποίο θυμίζει προηγούμενα τραγούδια Σφακιανάκη. Αυτή την φορά το κουπλέ είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απο το ρεφρέν, αλλά και πάλι δεν ακούμε το super hit. Στο νούμερο εφτά το χορευτικό "Επανασύνδεση". Εδώ τα πράγματα χειροτερεύουν. Η μελωδία η ενορχήστρωση και οι στίχοι είναι σαν τις χιλιάδες που έχουμε ακούσει, και το χορευτικό που ψάχνουμε σε έναν λαϊκό δίσκο ακόμη δεν έχει βρεθεί. Συνεχίζουμε με την uptempo λαϊκή μπαλάντα "Τι να 'ρθω να κάνω". Όλοι οι τομείς του τραγουδιού παραμένουν σε αυτή τη "μεσαία προς καλή, αλλά όχι καταπληκτική" ποιότητα. Το κλίμα επιτέλους αλλάζει με την ελαφρολαϊκή μπαλάντα "Μες στη δική σου φυλάκη". Το κουπλέ είναι πάρα πολύ όμορφο, ευδιάθετο και φρέσκο. Το ρεφρέν δεν είναι εξίσου καλό, αλλά είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρον. Επόμενη μία ακόμη uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος "Δεν έχω θέση στα όνειρα σου", και πραγματικά δεν μπορώ να διακρίνω καμία διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα τραγούδια του album που μόλις άκουσα.
Συνεχίζουμε με το ζεϊμπέκικο "Χαρακιά". Το μόνο που ξεχωρίζει σε αυτό το κατά-τα-άλλα-μια-απ' τα-ίδια ζεϊμπέκικο, είναι τα έξυπνα στιχάκια στο ρεφρέν του. Το χορευτικό "Κομμάτια Τα Φιλιά"είναι επόμενο, και πραγματικά τόσο μα τόσο προηγούμενων δεκαετιών. Συνεχίζουμε στο νούμερο 13 με το τραγούδι "Πιστεύω". Η μπαλάντα αυτή έχει πολύ ωραία μελωδία στο ρεφρέν την οποία όμως δεν βοηθούν οι μέτριοι στίχοι, ενώ και ενορχηστρωτικά είναι λίγο πιο φρέσκο απο τα υπόλοιπα τραγούδια του album. Προτελευταία άλλη μία uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος της "Είσαι όλες εκείνες μαζί". Μην περιμένετε να ακούσετε κάτι καινούργιο μελωδικά και ενορχηστρωτικά. Εγώ δεν το περίμενα και γι' αυτό περνάω επιτέλους στο τελευταίο τραγούδι του album. Το "Έτσι Νομίζεις (Και μη γυρίσεις)" είναι δικαίως το lead single του album. Καταπληκτική λαϊκή μπαλάντα, με πολύ ωραίους στίχους και πάρα πολύ ωραία μελωδία. Ενορχηστρωτικά δεν καταφέρνει να φέρει κάτι καινούργιο, αλλά η μελωδία και οι στίχοι είναι τόσο καλοί που δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα.
Δυστυχώς το "Έτσι νομίζεις" δεν είναι αρκετό για να διώξει την πικρή γεύση που έχουμε απο το τελευταίο album του Νίκου Οικονομόπουλο. Οι στίχοι, οι μελωδίες και οι ενορχηστρώσεις δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα καινούργιο, τίποτα ενδιαφέρον. Αυτή τη φορά η Sony Music δεν κατάφερε να βρει παρά μόνο ένα hit single, φτιάχνοντας έτσι ένα album βαρετό, χωρίς εκπλήξεις και ιδέες. Πραγματικά νιώθω κουρασμένος ακούγοντας συνεχώς τα ίδια τραγούδια απο διαφορετικούς ερμηνευτές....
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2/5
Το album ξεκινά με την λαϊκή μπαλάντα "Χειμώνιασε". Το κουπλέ δεν παρουσιάζει κάτι το ενδιαφέρον και έχει περισσότερο ρόλο διαδικαστικό, με τον ακροατή να το περιμένει απλά να τελειώσει ώστε να μπει το πολύ πιο δυναμικό ρεφρέν. Η ενορχήστρωση κινείται στα πλαίσια που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να ακούμε κάτι καινούργιο. Επόμενο το ζεϊμπέκικο "Θα Στο Κρατάω". Το ύφος του τραγουδιού έχει ένα χρώμα Νότη Σφακιανάκη, και το ρεφρέν έχει την ατάκα που χρειάζεται για να τυπωθεί στο μυαλό του ακροατή. Επόμενο το χορευτικό "Αδιόρθωτη". Κουπλέ και ρεφρέν δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όλο το τραγούδι ακούγεται πολύ 90's. Συνεχίζουμε με ένα ακόμη ζεϊμπέκικο, το "Έχω Να Μάθω". Η μελωδία του ρεφρέν αποκαλύπτεται στην εισαγωγή του τραγουδιού, επιμένωντας στην απαρχαιωμένη ενορχηστρωτική μέθοδο των 90's. Και εδώ όμως η μελωδία δεν είναι τελείως αδιάφορη, κρατώντας το επίπεδο του album λίγο πιο πάνω απο τα τυχαία λαϊκά album που βγαίνουν με το κιλό. Πέμπτη η μπαλάντα "Φταίω". Εδώ το ύφος γίνεται περισσότερο Γιάννης Πλούταρχος, και το τραγούδι παραμένει μελωδικά ενδιαφέρον και στα κουπλέ και στο ρεφρέν, ενώ και ο στίχος είναι ελαφρώς καλύτερος απο τα προηγούμενα τραγούδια.
Συνεχίζουμε με το ομότιτλο "Άκουσα", ένα ακόμη ζεϊμπέκικο το οποίο θυμίζει προηγούμενα τραγούδια Σφακιανάκη. Αυτή την φορά το κουπλέ είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απο το ρεφρέν, αλλά και πάλι δεν ακούμε το super hit. Στο νούμερο εφτά το χορευτικό "Επανασύνδεση". Εδώ τα πράγματα χειροτερεύουν. Η μελωδία η ενορχήστρωση και οι στίχοι είναι σαν τις χιλιάδες που έχουμε ακούσει, και το χορευτικό που ψάχνουμε σε έναν λαϊκό δίσκο ακόμη δεν έχει βρεθεί. Συνεχίζουμε με την uptempo λαϊκή μπαλάντα "Τι να 'ρθω να κάνω". Όλοι οι τομείς του τραγουδιού παραμένουν σε αυτή τη "μεσαία προς καλή, αλλά όχι καταπληκτική" ποιότητα. Το κλίμα επιτέλους αλλάζει με την ελαφρολαϊκή μπαλάντα "Μες στη δική σου φυλάκη". Το κουπλέ είναι πάρα πολύ όμορφο, ευδιάθετο και φρέσκο. Το ρεφρέν δεν είναι εξίσου καλό, αλλά είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρον. Επόμενη μία ακόμη uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος "Δεν έχω θέση στα όνειρα σου", και πραγματικά δεν μπορώ να διακρίνω καμία διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα τραγούδια του album που μόλις άκουσα.
Συνεχίζουμε με το ζεϊμπέκικο "Χαρακιά". Το μόνο που ξεχωρίζει σε αυτό το κατά-τα-άλλα-μια-απ' τα-ίδια ζεϊμπέκικο, είναι τα έξυπνα στιχάκια στο ρεφρέν του. Το χορευτικό "Κομμάτια Τα Φιλιά"είναι επόμενο, και πραγματικά τόσο μα τόσο προηγούμενων δεκαετιών. Συνεχίζουμε στο νούμερο 13 με το τραγούδι "Πιστεύω". Η μπαλάντα αυτή έχει πολύ ωραία μελωδία στο ρεφρέν την οποία όμως δεν βοηθούν οι μέτριοι στίχοι, ενώ και ενορχηστρωτικά είναι λίγο πιο φρέσκο απο τα υπόλοιπα τραγούδια του album. Προτελευταία άλλη μία uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος της "Είσαι όλες εκείνες μαζί". Μην περιμένετε να ακούσετε κάτι καινούργιο μελωδικά και ενορχηστρωτικά. Εγώ δεν το περίμενα και γι' αυτό περνάω επιτέλους στο τελευταίο τραγούδι του album. Το "Έτσι Νομίζεις (Και μη γυρίσεις)" είναι δικαίως το lead single του album. Καταπληκτική λαϊκή μπαλάντα, με πολύ ωραίους στίχους και πάρα πολύ ωραία μελωδία. Ενορχηστρωτικά δεν καταφέρνει να φέρει κάτι καινούργιο, αλλά η μελωδία και οι στίχοι είναι τόσο καλοί που δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα.
Δυστυχώς το "Έτσι νομίζεις" δεν είναι αρκετό για να διώξει την πικρή γεύση που έχουμε απο το τελευταίο album του Νίκου Οικονομόπουλο. Οι στίχοι, οι μελωδίες και οι ενορχηστρώσεις δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα καινούργιο, τίποτα ενδιαφέρον. Αυτή τη φορά η Sony Music δεν κατάφερε να βρει παρά μόνο ένα hit single, φτιάχνοντας έτσι ένα album βαρετό, χωρίς εκπλήξεις και ιδέες. Πραγματικά νιώθω κουρασμένος ακούγοντας συνεχώς τα ίδια τραγούδια απο διαφορετικούς ερμηνευτές....
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2/5
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)