ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ακούμε πως υπάρχει "κρίση" στην νυχτερινή διασκέδαση. Παρ' όλα αυτά, η έξοδος στα "μπουζούκια" παρέμενε ο δημοφιλέστερος και ακριβότερος τρόπος διασκέδασης σε αυτή τη χώρα. Είναι λοιπόν γεγονός πως περνά κρίση ο χώρος αυτός ή είναι η κλασική "κλάψα" του Έλληνα μιας και ποτέ δεν είναι ευχαριστημένος;

Έχοντας ως μέτρο σύγκρισης την νύχτα της Θεσσαλονίκης θα προσπαθήσω να δώσω απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα...

Αυτήν την στιγμή η Θεσσαλονίκη έχει εν λειτουργία δύο κέντρα διασκέδασης με τοπικό μουσικό σχήμα και ένα που φιλοξενεί πολύ δημοφιλείς καλλιτέχνες (γνωστά και ως "φιρμάδικα"). Με τρία μόλις μαγαζιά λοιπόν να διεκδικούν το μερίδιο της νυχτερινής διασκέδασης της συμπρωτεύουσας, θα πίστευε κανείς πως θα έπρεπε να δουλεύουν πυρετωδώς...Έλα όμως που δεν δουλεύουν!

Η έναρξη του σχήματος του Γ. Πλούταρχου ώθησε στην λήξη το σχήμα Καρρά-Βανδή μετά την έτσι κι αλλιώς κακή πορεία που είχε, μειώνοντας τα "φιρμάδικα" σε μόλις ένα. Μιάς και δεν έχουμε αρκετά δεδομένα για την μέχρι τώρα πορεία του Γ. Πλούταρχου θα προχωρήσουμε στα υπόλοιπα δύο "τοπικά" μαγαζιά της πόλης. Τις "Μούσες" και τα "Μαμούνια".

Αναστεναγμοί αμφίπλευροι ακούγονται απο τους ιδιοκτήτες τους, με το σχήμα των "Μουσών" να μην τραβάει και με την υπερεκτιμημένη Θέλξη στα "Μαμούνια" να μην...έλκει! Και μιας και αναφερθήκαμε στην Θέλξη να σας πω και μερικά κουτσομπολιά για την συγκεκριμένη "καλλιτέχνις" δικαιολογώντας έτσι και την χρησιμοποίηση του χαρακτηρισμού "υπερεκτιμημένη".

Η δεσποινίς Θέλξη λοιπόν, απαίτησε το καμαρίνι της να βαφτεί όλο ροζ ειδάλλως δεν είχε σκοπό να έρθει στην Θεσσαλονίκη. Δεύτερον, πριν την πρεμιέρα, έλεγξε όλα τα ρούχα των θηλυκών συναδέλφων της και τους υπαγόρευσε ποιά ενδύματα μπορούν να φορέσουν και ποιά όχι. Και τρίτον, απαίτησε οποιαδήποτε ξεσηκωτική έκφραση τύπου "Ώπα!, Πάμε!" κ.λ.π. να τις χρησιμοποιεί αυτή και μόνον αυτή! Και το αποτέλεσμα της? Άδεια τραπέζια...

Κλείνοντας την ξανθιά,κακόφωνη παρένθεση, περνάω στο τελικό πόρισμα. Με την φετινή πορεία των εναπομείναντων μαγαζιών και με τους ιδιοκτήτες τους να φθονούν και να παρατηρούν στενά την αναπάντεχη επιτυχία των Ονιράμα στο μαγαζί του κ. Τσιλιχρήστου στην πρωτεύουσα, λέω το εξής: ΝΑΙ! ΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΚΡΙΣΗ!

ΠΑΜΕΛΑ - "THE P PROJECT" 2008

Η επιστροφή της ελληνοαμερικανίδας Πάμελα γίνετε με το maxi single "The P Project". Μην σας ξενίζει ο τίτλος, τα τραγούδια είναι Ελληνόφωνα και είναι και τα δύο R&B...

Πρώτο το "Απ' Την Αρχή Ξανά". Παρά το R&B ύφος του, το τραγούδι δεν θυμίζει ευτυχώς κάποιο hit του εξωτερικού, με εξαίρεση 'ισως το beatbox (ήχοι κρουστών που γίνονται με το στόμα) και χρησιμοποιείται κατa κόρον και με ιδιαίτερη επιτυχία απο τον Timbaland. Το τραγούδι δεν με ενοχλεί αλλά δεν έχει και τίποτα που να με συναρπάζει, με το ρεφρέν να κινείται στον βαθμό της μετριότητας χωρίς να καταφέρνει να χαρακτεί στο μυαλό του ακροατή.

Το "Σε Θέλω Πολύ" είναι το άλλο μισό αυτού του maxi single. Επίσης uptempo R&B, και σαφώς καλύτερο απο το προηγούμενο τραγούδι αλλά...Σας θυμίζει κάτι η εισαγωγή; Το beatbox μήπως; Εάν έχετε ακούσει το τραγούδι "Elevator" απο τον Flo-rida και τον Timbaland τότε σίγουρα κάπου τα έχετε ξανακούσει! Δεν θα μπω βέβαια στον κόπο να συγκρίνω την ελληνική "παραγωγή" με αυτή του Timbaland, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανένας λόγος. Ούτε και θα κρίνω τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω απο την δημιουργία των τραγουδιών αυτών. Προτιμώ να τον κρίνει το αγοραστικό κοινό.

Κλείνω το review εστιάζοντας στην δεσποινίδα Πάμελα και στις ελπίδες που έχει εναποθέσει στο single "The P Project" για μία επιτυχημένη επιστροφή της στην Ελληνική μουσική σκηνή.
P is for Παταγώδης αποτυχία! Good luck miss Pamela...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 0.5/5

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - "ΟΤΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ" 2008

requested by ploutarxos10

Ο Γιάννης Πλούταρχος επιστρέφει με νέο album και σύμφωνα με δήλωση του "με ένα πολύ πιο χαρούμενο album". Πιστός στην πεποίθηση του πως τα CDs πρέπει να έχουν πολλά τραγούδια μέσα ώστε να αξίζουν τα χρήματα που δίνει ο κόσμος για να τα αγοράσει, το album αυτό περιέχει συνολικά 18 τραγούδια. Εγώ πάλι είμαι οπαδός της ποιότητας έναντια της ποσότητας, αλλά όταν συνδυάζονται και τα δύο τότε είμαι ένας πολύ χαρούμενος ακροατής. Ισχύει όμως αυτό στο νέο του album "Ότι Γεννιέται Στην Ψυχή";

Πρώτο τραγούδι του album το "Να Πας", μία μπαλάντα με ωραία ατμόσφαιρα η οποία με ικανοποιεί αρκετά ως "πρώτη γεύση", με εξαίρεση τα προβλέψιμα μουσικά "θέματα" στην ενορχήστρωση. Περνάμε στο μουσικό είδος που ανέδειξε τον Γ. Πλούταρχο και που ο ίδιος ανέδειξε στα ελληνικά ραδιόφωνα για να είμαστε δίκαιοι. Το χασάπικο. Το "Αυτή η Αγάπη (Θα τρελαθώ)" είναι ένα όμορφο χασάπικο το οποίο όμως ωχριά σε σύγκριση με τα προηγούμενα παρομοίου είδους τραγούδια που έχει ερμηνεύσει. Το αισιόδοξο κλίμα στο οποίο μας έβαλε το προηγούμενο τραγούδι έρχεται να ενισχύσει το "Έισαι Υπέροχη". Ένα uptempo ελαφρολαϊκό τραγούδι με ισχυρή ραδιοφωνική υπόσταση. Ακολουθεί ένα ακόμη χασάπικο όχι όμως σε αισιόδοξο και χαρούμενο κλίμα. "Τρελάθηκες Καρδιά Μου Ξαφνικά" είναι ο τίτλος του 4ου τραγουδιού. Θα το χαρακτήριζα αρκετά μέτριο στιχουργικά και μουσικά. Το ζεϊμπέκικο "Δικαίωμα Της", είναι ένα τραγούδι "σήμα κατατεθέν" του Γ. Πλούταρχου και αυτό είναι και το μειονέκτημα του. Ξέρουμε τι ακριβώς θα ακούσουμε. Καμία ευχάριστη έκπληξη, καμία μεγάλη απογοήτευση. Επιστρέφουμε στο "αισιόδοξο κλίμα" για το οποίο μας είπε ο κύριος Πλούταρχος με το χασάπικο "Μες Στον Κόσμο Αυτό", το οποίο χάρη στους γλυκόπικρους στίχους του και τις πολύ χαρούμενες συγχορδίες με τις οποίες έχει δομηθεί, καταφέρνει να ξεχωρίσει απο τα υπόλοιπα χασάπικα του album.

Έβδομο το "Χωρίς Γυρισμό" μία "σκοτεινή" μπαλάντα η οποία δεν καταφέρνει να μου αφήσει κάποια ιδιαίτερη εντύπωση. Ιδίως το ρεφρέν του με κουράζει λίγο. Συνεχίζεται η κυκλοθυμία και περνάμε σε ένα uptempo τσιφτετέλι το οποίο ξεσηκώνει. Το "Αχ Άγγελε Μου" είναι με διαφορά το καλύτερο τραγούδι του album. Δεύτερο ζεϊμπέκικο του album το "Κυριακή Πρωί". Το τραγούδι έχει αυτήν την αίσθηση (και προβλεψιμότητα και έλλειψη μουσικής φαντασίας) ενός σημερινού τραγουδιού που θυμίζει παλιές εποχές. Προσωπικά δεν είμαι φαν αυτού του είδους. Δέκατο το "Αν Θα Έρθεις Εσύ" το οποίο χάρη στο σημερινό του άκουσμα και τους όμορφους στίχους του μας απομακρύνει απο το "παλιό λαϊκό" τραγούδι. Περνάμε στο "Κοίτα Τι Έκανες" το οποίο είναι και το καλύτερο ζεϊμπέκικο του album. Η ατάκα του ρεφρέν μένει στα αυτιά του ακροατή και εγγυάται μία σεβαστή παραμονή στα ραδιοφωνικά airplays. Το "Πως Να Φύγω" είναι μια πολύ καλή ρούμπα που μαζί με το "Αχ Άγγελε Μου" θα ενισχύσει το ζωντανό ρεπερτόριο του κυρίου Πλούταρχου, κάτι που είναι απαραίτητο κατά την γνώμη μου και αυτό αποδεικνύεται και από την προσπάθεια του να βγάλει ένα πιο χαρούμενο album.

Το ομώνυμο τραγούδι "Ότι Γεννιέται Στην Ψυχή" είναι άλλο ένα χασάπικο που δεν καταφέρνει τίποτα ιδιαίτερο. 14ο "Το Άλλο Μου Μισό" ένα ακόμη ζεϊμπέκικο με μια ανατολίτικη αυτήν την φορά αίσθηση και ένα αποτυχημένο στιχουργικό θέμα. Ακολουθεί το "Φωτιά Μες Στο Ποτήρι Μου" ένα ακόμα "δακρύβρεχτο" ζεϊμπέκικο με τον ίδιο προβλέψιμο ήχο. Το κλίμα δεν αλλάζει σε κάτι πιο χαρούμενο αλλά τουλάχιστον ακούμε μία όμορφη ραδιοφωνική μπαλάντα. Το "Μη Μιλάτε Για 'Κείνη" είναι ένα απο τα καλύτερα τραγούδια του album. Προτελευταίο είναι το ζεϊμπέκικο "Αυτό Το Σπίτι" το οποίο είναι όπως ότι έχουμε ακούσει πρωτύτερα. Το album κλείνει η μπαλάντα "Μες Στου Χρόνου Τον Καθρέφτη". Το τραγούδι αυτό ανήκει στην κατήγορια των τραγουδιών που σπάνια θα ακούσετε στα ραδιόφωνα, θα το αγάπήσετε όμως αν του δώσετε την ανάλογη σημασία.

Επίλογος: Το album αυτό δεν είναι αυτό που νομίζει πως έφτιαξε ο κύριος Πλούταρχος. Δεν είναι ένα χαρούμενο και αισιόδοξο album παρά μόνο κατά αραιά διαστήματα ενώ "θεματικά" είναι αρκετά μονότονο. Παραμένει πιστός στο λαϊκό ύφος κάτι με το οποίο συμφωνώ. Το κακό όμως είναι πως αυτή η δουλειά δεν καταφέρνει τίποτα το ξεχωριστό σε σχέση με όσα ήδη μας έχει δώσει αυτός ο σπουδαίος καλλιτέχνης. Εάν λάβουμε υπ''όψιν μας πως ο Γ. Πλούταρχος μπορεί να συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους τραγουδοποιούς της χώρας, θεωρώ πως αυτό είναι ένα πολύ μέτριο album.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5