Ο Νίκος Οικονομόπουλος είναι ένας ερμηνευτής πάνω στον οποίο η Sony Music συνεχίζει να επενδύει. Μέτα την επιτυχή συμμετοχή του στο Dream Show, η εταιρεία κατάφερε να βρει τα hits που χρειάζεται ένας πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης για να τραβήξει επάνω του τα βλέμματα του κοινού. Και τώρα, με αυτό το album, ο Νίκος Οικονομόπουλος κάνει την προσπάθεια να εδραιωθεί ως ένα απο τα σημαντικά ονόματα στις νυχτερινές πίστες και στα Ελληνικά ελαφρολαϊκά ραδιόφωνα. Ας το δούμε...
Το album ξεκινά με την λαϊκή μπαλάντα "Χειμώνιασε". Το κουπλέ δεν παρουσιάζει κάτι το ενδιαφέρον και έχει περισσότερο ρόλο διαδικαστικό, με τον ακροατή να το περιμένει απλά να τελειώσει ώστε να μπει το πολύ πιο δυναμικό ρεφρέν. Η ενορχήστρωση κινείται στα πλαίσια που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να ακούμε κάτι καινούργιο. Επόμενο το ζεϊμπέκικο "Θα Στο Κρατάω". Το ύφος του τραγουδιού έχει ένα χρώμα Νότη Σφακιανάκη, και το ρεφρέν έχει την ατάκα που χρειάζεται για να τυπωθεί στο μυαλό του ακροατή. Επόμενο το χορευτικό "Αδιόρθωτη". Κουπλέ και ρεφρέν δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όλο το τραγούδι ακούγεται πολύ 90's. Συνεχίζουμε με ένα ακόμη ζεϊμπέκικο, το "Έχω Να Μάθω". Η μελωδία του ρεφρέν αποκαλύπτεται στην εισαγωγή του τραγουδιού, επιμένωντας στην απαρχαιωμένη ενορχηστρωτική μέθοδο των 90's. Και εδώ όμως η μελωδία δεν είναι τελείως αδιάφορη, κρατώντας το επίπεδο του album λίγο πιο πάνω απο τα τυχαία λαϊκά album που βγαίνουν με το κιλό. Πέμπτη η μπαλάντα "Φταίω". Εδώ το ύφος γίνεται περισσότερο Γιάννης Πλούταρχος, και το τραγούδι παραμένει μελωδικά ενδιαφέρον και στα κουπλέ και στο ρεφρέν, ενώ και ο στίχος είναι ελαφρώς καλύτερος απο τα προηγούμενα τραγούδια.
Συνεχίζουμε με το ομότιτλο "Άκουσα", ένα ακόμη ζεϊμπέκικο το οποίο θυμίζει προηγούμενα τραγούδια Σφακιανάκη. Αυτή την φορά το κουπλέ είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απο το ρεφρέν, αλλά και πάλι δεν ακούμε το super hit. Στο νούμερο εφτά το χορευτικό "Επανασύνδεση". Εδώ τα πράγματα χειροτερεύουν. Η μελωδία η ενορχήστρωση και οι στίχοι είναι σαν τις χιλιάδες που έχουμε ακούσει, και το χορευτικό που ψάχνουμε σε έναν λαϊκό δίσκο ακόμη δεν έχει βρεθεί. Συνεχίζουμε με την uptempo λαϊκή μπαλάντα "Τι να 'ρθω να κάνω". Όλοι οι τομείς του τραγουδιού παραμένουν σε αυτή τη "μεσαία προς καλή, αλλά όχι καταπληκτική" ποιότητα. Το κλίμα επιτέλους αλλάζει με την ελαφρολαϊκή μπαλάντα "Μες στη δική σου φυλάκη". Το κουπλέ είναι πάρα πολύ όμορφο, ευδιάθετο και φρέσκο. Το ρεφρέν δεν είναι εξίσου καλό, αλλά είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρον. Επόμενη μία ακόμη uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος "Δεν έχω θέση στα όνειρα σου", και πραγματικά δεν μπορώ να διακρίνω καμία διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα τραγούδια του album που μόλις άκουσα.
Συνεχίζουμε με το ζεϊμπέκικο "Χαρακιά". Το μόνο που ξεχωρίζει σε αυτό το κατά-τα-άλλα-μια-απ' τα-ίδια ζεϊμπέκικο, είναι τα έξυπνα στιχάκια στο ρεφρέν του. Το χορευτικό "Κομμάτια Τα Φιλιά"είναι επόμενο, και πραγματικά τόσο μα τόσο προηγούμενων δεκαετιών. Συνεχίζουμε στο νούμερο 13 με το τραγούδι "Πιστεύω". Η μπαλάντα αυτή έχει πολύ ωραία μελωδία στο ρεφρέν την οποία όμως δεν βοηθούν οι μέτριοι στίχοι, ενώ και ενορχηστρωτικά είναι λίγο πιο φρέσκο απο τα υπόλοιπα τραγούδια του album. Προτελευταία άλλη μία uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος της "Είσαι όλες εκείνες μαζί". Μην περιμένετε να ακούσετε κάτι καινούργιο μελωδικά και ενορχηστρωτικά. Εγώ δεν το περίμενα και γι' αυτό περνάω επιτέλους στο τελευταίο τραγούδι του album. Το "Έτσι Νομίζεις (Και μη γυρίσεις)" είναι δικαίως το lead single του album. Καταπληκτική λαϊκή μπαλάντα, με πολύ ωραίους στίχους και πάρα πολύ ωραία μελωδία. Ενορχηστρωτικά δεν καταφέρνει να φέρει κάτι καινούργιο, αλλά η μελωδία και οι στίχοι είναι τόσο καλοί που δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα.
Δυστυχώς το "Έτσι νομίζεις" δεν είναι αρκετό για να διώξει την πικρή γεύση που έχουμε απο το τελευταίο album του Νίκου Οικονομόπουλο. Οι στίχοι, οι μελωδίες και οι ενορχηστρώσεις δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα καινούργιο, τίποτα ενδιαφέρον. Αυτή τη φορά η Sony Music δεν κατάφερε να βρει παρά μόνο ένα hit single, φτιάχνοντας έτσι ένα album βαρετό, χωρίς εκπλήξεις και ιδέες. Πραγματικά νιώθω κουρασμένος ακούγοντας συνεχώς τα ίδια τραγούδια απο διαφορετικούς ερμηνευτές....
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2/5
Το album ξεκινά με την λαϊκή μπαλάντα "Χειμώνιασε". Το κουπλέ δεν παρουσιάζει κάτι το ενδιαφέρον και έχει περισσότερο ρόλο διαδικαστικό, με τον ακροατή να το περιμένει απλά να τελειώσει ώστε να μπει το πολύ πιο δυναμικό ρεφρέν. Η ενορχήστρωση κινείται στα πλαίσια που έχουμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να ακούμε κάτι καινούργιο. Επόμενο το ζεϊμπέκικο "Θα Στο Κρατάω". Το ύφος του τραγουδιού έχει ένα χρώμα Νότη Σφακιανάκη, και το ρεφρέν έχει την ατάκα που χρειάζεται για να τυπωθεί στο μυαλό του ακροατή. Επόμενο το χορευτικό "Αδιόρθωτη". Κουπλέ και ρεφρέν δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όλο το τραγούδι ακούγεται πολύ 90's. Συνεχίζουμε με ένα ακόμη ζεϊμπέκικο, το "Έχω Να Μάθω". Η μελωδία του ρεφρέν αποκαλύπτεται στην εισαγωγή του τραγουδιού, επιμένωντας στην απαρχαιωμένη ενορχηστρωτική μέθοδο των 90's. Και εδώ όμως η μελωδία δεν είναι τελείως αδιάφορη, κρατώντας το επίπεδο του album λίγο πιο πάνω απο τα τυχαία λαϊκά album που βγαίνουν με το κιλό. Πέμπτη η μπαλάντα "Φταίω". Εδώ το ύφος γίνεται περισσότερο Γιάννης Πλούταρχος, και το τραγούδι παραμένει μελωδικά ενδιαφέρον και στα κουπλέ και στο ρεφρέν, ενώ και ο στίχος είναι ελαφρώς καλύτερος απο τα προηγούμενα τραγούδια.
Συνεχίζουμε με το ομότιτλο "Άκουσα", ένα ακόμη ζεϊμπέκικο το οποίο θυμίζει προηγούμενα τραγούδια Σφακιανάκη. Αυτή την φορά το κουπλέ είναι πολύ πιο ενδιαφέρον απο το ρεφρέν, αλλά και πάλι δεν ακούμε το super hit. Στο νούμερο εφτά το χορευτικό "Επανασύνδεση". Εδώ τα πράγματα χειροτερεύουν. Η μελωδία η ενορχήστρωση και οι στίχοι είναι σαν τις χιλιάδες που έχουμε ακούσει, και το χορευτικό που ψάχνουμε σε έναν λαϊκό δίσκο ακόμη δεν έχει βρεθεί. Συνεχίζουμε με την uptempo λαϊκή μπαλάντα "Τι να 'ρθω να κάνω". Όλοι οι τομείς του τραγουδιού παραμένουν σε αυτή τη "μεσαία προς καλή, αλλά όχι καταπληκτική" ποιότητα. Το κλίμα επιτέλους αλλάζει με την ελαφρολαϊκή μπαλάντα "Μες στη δική σου φυλάκη". Το κουπλέ είναι πάρα πολύ όμορφο, ευδιάθετο και φρέσκο. Το ρεφρέν δεν είναι εξίσου καλό, αλλά είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρον. Επόμενη μία ακόμη uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος "Δεν έχω θέση στα όνειρα σου", και πραγματικά δεν μπορώ να διακρίνω καμία διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα τραγούδια του album που μόλις άκουσα.
Συνεχίζουμε με το ζεϊμπέκικο "Χαρακιά". Το μόνο που ξεχωρίζει σε αυτό το κατά-τα-άλλα-μια-απ' τα-ίδια ζεϊμπέκικο, είναι τα έξυπνα στιχάκια στο ρεφρέν του. Το χορευτικό "Κομμάτια Τα Φιλιά"είναι επόμενο, και πραγματικά τόσο μα τόσο προηγούμενων δεκαετιών. Συνεχίζουμε στο νούμερο 13 με το τραγούδι "Πιστεύω". Η μπαλάντα αυτή έχει πολύ ωραία μελωδία στο ρεφρέν την οποία όμως δεν βοηθούν οι μέτριοι στίχοι, ενώ και ενορχηστρωτικά είναι λίγο πιο φρέσκο απο τα υπόλοιπα τραγούδια του album. Προτελευταία άλλη μία uptempo λαϊκή μπαλάντα. Τίτλος της "Είσαι όλες εκείνες μαζί". Μην περιμένετε να ακούσετε κάτι καινούργιο μελωδικά και ενορχηστρωτικά. Εγώ δεν το περίμενα και γι' αυτό περνάω επιτέλους στο τελευταίο τραγούδι του album. Το "Έτσι Νομίζεις (Και μη γυρίσεις)" είναι δικαίως το lead single του album. Καταπληκτική λαϊκή μπαλάντα, με πολύ ωραίους στίχους και πάρα πολύ ωραία μελωδία. Ενορχηστρωτικά δεν καταφέρνει να φέρει κάτι καινούργιο, αλλά η μελωδία και οι στίχοι είναι τόσο καλοί που δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα.
Δυστυχώς το "Έτσι νομίζεις" δεν είναι αρκετό για να διώξει την πικρή γεύση που έχουμε απο το τελευταίο album του Νίκου Οικονομόπουλο. Οι στίχοι, οι μελωδίες και οι ενορχηστρώσεις δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα καινούργιο, τίποτα ενδιαφέρον. Αυτή τη φορά η Sony Music δεν κατάφερε να βρει παρά μόνο ένα hit single, φτιάχνοντας έτσι ένα album βαρετό, χωρίς εκπλήξεις και ιδέες. Πραγματικά νιώθω κουρασμένος ακούγοντας συνεχώς τα ίδια τραγούδια απο διαφορετικούς ερμηνευτές....
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2/5
5 σχόλια:
Λες 'πραγματικά νιώθω κουρασμένος ακούγοντας συνεχώς τα ίδια τραγούδια απο διαφορετικούς ερμηνευτές'
Δεν ξέρω τι πρωτοποριακό περίμενες να ακούσεις στο album του Οικονομόπουλου.
Δεν έχεις άδικο...Αλλά ελπίζω...Ελπίζω να ξαναπέσει στα χέρια μου ένα album σαν τις "Μικρές Φωτογραφίες" του Γ. Πλούταρχου ή σαν το τελευταίο album του Α. Ρέμου...Ελπίζω...
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου
Tony
Γράφεις: "Πέμπτη η μπαλάντα "Φταίω". Εδώ το ύφος γίνεται περισσότερο Γιάννης Πλούταρχος, και το τραγούδι παραμένει μελωδικά ενδιαφέρον και στα κουπλέ και στο ρεφρέν, ενώ και ο στίχος είναι ελαφρώς καλύτερος απο τα προηγούμενα τραγούδια."
Όχι μόνο γίνεται περισσότερο Γιάννης Πλούταρχος... Όταν το άκουσα πρώτη φορά νόμιζα πως άκουγα Πλούταρχο στα πρώτα του τραγούδια!
pisteuw pwsoloi sas kanete
ena megalw la9os ta tragoudia pou ermeineyse o nikos oikonomopoulos exoun ena megalw noima ts (palies sxeseis)
Ναι, ο Νίκος έχει πολύ καλύτερη φωνή, στη συνέχεια τα τραγούδια σε αυτό το CD. Το νέο CD είναι καλό.
I wrote a review, check it, please on my blog, thanks!
Δημοσίευση σχολίου