ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΤΕΡΖΗΣ - "ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΟΝΟ" 2008

requested

Ο Πασχάλης Τερζής επτιστρέφει, και μαζί με αυτόν και ο Γιώργος Θεοφάνους, ο οποίος υπογράφει όλη την μουσική του νέου τους album. Η προηγούμενες τους συνεργασίες έχουν γνωρίσει ιδιαίτερη επιτυχία έχοντας ανεβάσει τον πήχη ιδιαίτερα ψηλά. Τι γίνετε όμως με αυτό το album; Ξεκινάμε...

Πρώτο το ζεϊμπέκικο "Άνθρωποι". Ένα ζεϊμπέκικο το οποίο στιχουργικά δείχνει να φλερτάρει με κοινωνικά θέματα, περιγράφοντας ελληνικές γειτονιές, καταλήγει όμως σε ακόμη ένα ερωτικό τραγούδι. Το ρεφρέν του είναι συμπαθητικό και βασίζει την δύναμη του στον στίχο, με αποτέλεσμα να κερδίζει κυρίως τους ακροατές που τους αγγίζουν οι συγκεκριμένοι στίχοι. Δεύτερο το "Κάνε Ότι Νομίζεις". Το τραγούδι, λόγω της διαφορετικότητας του με ξενίζει ακούγοντας το απο τον Πασχάλη Τερζή, με αποτέλεσμα να δείχνουν και αυτό και ο ερμηνευτής του... παράταιροι. Στην πρώτη ακρόαση απογοητευόμαστε, πιστεύουμε όμως πως χάρη στο συμπαθητικό του ρεφρέν, και κυρίως το "μπόλικο" airplay που θα έχει θα "περάσει" στον κόσμο . Θεωρούμε πως είναι απο τα τραγούδια που κάποιοι θα μισήσουν και κάποιοι θα λατρέψουν. Το γεγονός βέβαια πως αυτό είναι το lead single του album, μας κάνει να προετοιμαστούμε για τα χειρότερα...Τρίτη, η μπαλάντα "Μια Νύχτα Ζόρικη". Δεν ξετρελαθήκαμε με την μελωδία και τους στίχους της, αλλά η καταπληκτική ενορχήστρωση του κυρίου Θεοφάνους δημιουργεί την ατμόσφαιρα που πρέπει να έχουν τραγούδια τέτοιου είδους, κάνοντας να κλείσουμε τα μάτια με ευχαρίστηση και να το απολαύσουμε. Συνεχίζουμε με το "Μαχαίρι". Το ζεϊμπέκικο αυτό έχει το ύφος των τραγουδιών που ξεπήδησαν απο την συνεργασία του Γ. Θεοφάνους με τον Α. Ρέμο χωρίς όμως να είναι ένα επίπεδο επάνω απο αυτά που έχουμε ήδη ακούσει. Πιστεύουμε όμως πως θα τα πάει αρκετά καλά ραδιοφωνικά. Το "Εγώ Σε Πίστεψα" είναι μία μπαλάντα με δυναμικό ρεφρέν, το οποίο όμως ενώ είναι αρκετά...ευπρεπές...δεν μας ενθουσιάζει.

Στο νούμερο 6 του album το "Αντέχω". Είναι ένα πανέξυπνο συνθετικά χασάπικο, το οποίο μιας και είναι 2/4 και όχι 4/4, δείχνει στον Γ. Θεοφάνους την δυνατότητα να παίζει έξυπνα με την ενορχήστρωση και την "κίνηση" του τραγουδιού, αλλά δυστυχώς η εξυπνάδα σταματά εκεί. Η μελωδία δεν το κάνει hit single ενώ η ατάκα του και συνολικά οι στίχοι του δεν μας κάνουν να αναφωνήσουμε με θαυμασμό. Νούμερο 7 και επιτέλους ένα χορευτικό τραγούδι. το "Άκρη Του Γκρεμού Σου Να 'Μαι" είναι μία ρούμπα με έντονα ανατολίτικο χρώμα και αρκετά "ταξιδιάρικο" ύφος. Μας αρέσει πάρα πολύ, δεν είναι όμως ιδιαίτερα ραδιοφωνικό με αποτέλεσμα ακόμα να ψάχνουμε το super single που ζητάμε. Συνεχίζουμε με το ζεϊμπέκικο με τίτλο "Δεν Έχει Μείνει Τίποτα". Το τραγούδι δείχνει να πάσχει απο την ίδια ασθένεια που πάσχουν και τα περισσότερα τραγούδια του album. Είναι και αυτό ευπρεπέστατο, αλλά δεν μας λέει τίποτα το ιδιαίτερο. Ένατο το uptempo τσιφτετέλι "Θα Το Συνηθίσεις". Αρκετά καλό, με ωραία ατάκα στο ρεφρέν, αλλά με προβλέψιμη ενορχήστρωση. Δέκατη, η μπαλάντα "Θ' Αναμετρηθώ". Το τραγούδι ξεκινά με μία καταπληκτική εισαγωγή, συνεχίζει με ένα φοβερό κουπλέ και καταλήγει σε ένα ρεφρέν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Πασχάλη Τερζή. Δεν ξέρουμε βέβαια πόσο ραδιοφωνικό θα μπορούσε να είναι, μιας και το χρώμα του είναι ιδιαίτερα σκοτεινό, όμως το τραγούδι είναι πανέμορφο.

Στο νούμερο 11 ένα ακόμη ζεϊμπέκικο. Το τραγούδι "Ειλικρινά" έχει πολύ ωραία ατάκα στο ρεφρέν, ενώ ενορχηστρωτικά είναι ένα κλασικό λαϊκό ζεϊμπέκικο. Επόμενο το "Είπα Να Θυμηθώ", μία πανέμορφη μπαλάντα, με καταπληκτικό στίχο και φανταστική ατμόσφαιρα στην οποία ο Γιώργος Θεοφάνους δίνει το κάτι παραπάνω στην ενορχήστρωση με το έξυπνο loop που προσθέτει στο τέλος του πρώτου ρεφρέν, και την καταπληκτική και απροσδόκητη έκρηξη στο τέλος του δεύτερου ρεφρέν. Είναι το track του album για εμάς. Στο νούμερο 13 το ζεϊμπέκικο με τον πρωτόγνωρο τίτλο "Αλάσκα". Βαρύ και καθαρόαιμα λαϊκό, είναι απο τα τραγούδια που μπορεί να γνωρίσουν επιτυχία μόνο τις πρώτες πρωϊνές ώρες στα μπουζούκια. Τελευταίο το χασάπικο "Θα Μείνεις Ουρανός", το οποίο λόγω του ότι δεν είναι ιδιαίτερα uptempo, κλείνει το album όπως έπρεπε. Λαϊκά, και με μία αίσθηση μπαλάντας.

Η τελευταία συνεργασία του Πασχάλη Τερζή και του Γιώργου Θεοφάνους έχει αρκετά μείον και κάποια συν. Τα συν είναι πως δεν υπάρχει κανένα κακό τραγούδι, ενώ υπάρχουν και κάποια πολύ καλά τραγούδια. Τα μείον είναι πως τα πολύ καλά τραγούδια είναι ελάχιστα, ενώ όλα τα τραγούδια έχουν την αίσθηση πως τα έχουμε ξανακούσει σε προηγούμενες συνεργασίες του συνθέτη με ερμηνευτές όπως τον Αντώνη Ρέμο. Δυστυχώς, ο κύριος Θεοφάνους δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον παλιό του εαυτό, κάτι που είχε καταφέρει γράφοντας το τραγούδι "Νόημα" για την Πέγκυ Ζήνα, το οποίο ήταν μαγικό και πολύ "φρέσκο". Εδώ, όλα τα τραγούδια έχουν την αίσθηση και την ποιότητα "Γ. Θεοφάνους", όχι όμως την αίσθηση και την ποιότητα "Γ. Θεοφάνους 2008".

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3/5