ΝΑΤΑΣΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ - "ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΣΕΝΑ (BEST OF)" 2008

requested

Το τελευταίο album της Νατάσας Θεοδωρίδου είναι μία best of συλλογή στην οποία θα βρείτε πραγματικά όλες τις επιτυχίες που έχουν ακουστεί απο τα χείλη της (εκτός απο το εκπληκτικό ντουέτο που είχε κάνει με την Καίτη Γαρμπή). Μαζί με αυτά, υπάρχουν και τρείς νέες δημιουργίες του Γιώργου Θεοφάνους. Οι περασμένες διαφορές που είχαν οι δύο καλλιτέχνες προφανώς παραμερίστηκαν, και η παλιά συνεργασία τους γνωρίζει και συνέχεια. Όπως με κάθε "Best Of" album, έτσι και με αυτό, θα αναφερθούμε αποκλειστικά και μόνο στα νέα τραγούδια.

Πρώτο, το lead single "Δίπλα Σε Σένα". Πρόκειται για μία εκπληκτική λαϊκή μπαλάντα απο αυτές που έκαναν τον Γιώργο Θεοφάνους γνωστό στο πανελλήνιο. Η ενορχήστρωση είναι ποιοτική, με έξυπνες μοντέρνες πινελιές, αλλά η μεγάλη δύναμη του τραγουδιού πηγάζει απο τους μαγικούς του στίχους, οι οποίοι χάρη στην περιγραφή καθημερινών στιγμών της ζωής μας "χτυπάνε" κατευθείαν στην καρδιά του ακροατή.

Δευτερο το ζεϊμπέκικο "Απάντησε Μου". Πάρα πολύ καλό, χωρίς όμως να έχει την εξυπνάδα των στίχων που έχει το lead single. Στην ενορχήστρωση συνεχίζονται οι ίδιες μοντέρνες πινελιές (στο βάθος του κουπλέ), κάτι που μας αρέσει, γιατί δίνει μία συνέχεια στο κλίμα μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου τραγουδιού.

Τρίτο το uptempo ¨Όνειρο". Το τραγούδι στην μελωδία του φλερτάρει με το παραδοσιακό ελληνικό τραγούδι, και ντύνεται με μία μοντέρνα rock άποψη στην ενορχήστρωση του. Είναι πραγματικά αρκετά διαφορετικό. Μας ενόχλησε ελαφρά το μουσικό του θέμα μετά το δεύτερο ρεφρέν, αλλά γενικά πρόκειται για ένα πολύ διαφορετικό τραγούδι που χαιρόμαστε που το ακούσαμε.

Παρά το ότι και τα τρία νέα τραγούδια του κυρίου Θεοφάνους είναι πολύ ωραία, πιστεύουμε πως εάν δεν είσαι μεγάλος fan της Νατάσσας Θεοδωρίδου, ή αν έχεις όλη την παλαιότερη δισκογραφία της στα χέρια σου, δεν υπάρχει λόγος να πληρώσεις ένα full album για τρία μόνο τραγούδια. Σίγουρα θα το προτιμούσαμε με την μορφή CD single. Όχι όμως και η εταιρεία της...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 4/5

www.natassatheodoridou.com

ΘΑΝΟΣ ΠΕΤΡΕΛΗΣ - "ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ" 2008

requested

Ο Φοίβος συνεχίζει να τονώνει το ενδιαφέρον του κοινού για τον φίλο και κουμπάρο του, Θάνο Πετρέλη, με συνεχείς μουσικές "ενέσεις" υπό την μορφή single. Μετά το maxi single "Ξύπνα Θανάση", έρχεται ένα single με τρία νέα τραγούδια και ένα ακόμη remix του "Ξύπνα Θανάση". Ειλικρινά δεν ξέρουμε πόσο εμπορικό είναι αυτό για την Heaven, μιας και τα έξοδα παραγωγής ένος cd single (φωτογράφηση, graphic design, μήτρα και κοπή CDs) είναι τα ίδια με αυτά ενός album, αλλά το κέρδος απο το album είναι τουλάχιστον τριπλάσιο. Αλλά Φοίβος είναι αυτός, ότι θέλει κάνει!

Το single ξεκινά με "Το Παιχνίδι Είναι Πλέον Δικό μου". Είναι απο αυτές τις uptempo μπαλάντες που αποκαλούνται "εξάρια" (ακόμη ψάχνω ένα σωστό όνομα). Φαίνεται πως κατά τον Φοίβο, το είδος αυτό έχει φέτος αντικαταστήσει τα χασάπικα (το ίδιο έκανε και με τον Γ. Μαζωνάκη). Το τραγούδι θα ομολογήσω πως δεν με ενθουσίασε απο την πρώτη ακρόαση αλλά όσο το άκουγα τόσο περισσότερο μου άρεσε. Η επιτυχία του τραγούδιού -πέρα απο την καταπληκτική ενορχήστρωση και το πολύ ωραίο μουσικό θέμα - έγκειται στους στίχους του. Φαίνεται πως όλοι μας λίγο πολύ έχουμε νιώσει αδικημένοι και αντιμέτωποι με την αχαριστία, και εκεί είναι που "πατάει" στιχουργικά αυτό το τραγούδι κάνοντας μας να το τραγουδάμε με ζήλο.

Συνεχίζουμε με το "μεταμφιεσμένο" χασάπικο "Να Χαμογελάς". Λόγω της μινιμαλιστικής άποψης του στην ενορχήστρωση, το τραγούδι αυτό έχει περισσότερο την αίσθηση της λαϊκής μπαλάντας παρά του χασάπικου αλά Φοίβος. Τα γυναικεία φωνητικά που είναι αρκετά ευδιάκριτα στο ρεφρέν, κάνουν ακόμη πιο λαϊκό το κλίμα του τραγουδιού, μιας και αυτό γινόταν κατά κόρον στα λαϊκά τραγούδια του '60 και του '70. Μας αρέσει πάρα πολύ αυτή η νέα άποψη του Φοίβου, η οποία "κολακεύει" ιδιαίτερα και την ερμηνεία του Θάνου Πετρέλη.

Επόμενο το "Ευχαριστώ". Το οποίο είναι και το αγαπημένο μου αυτού του single. Η μινιμαλιστική άποψη στην ενορχήστρωση συνεχίζεται και εδώ, και το κομμάτι πατάει όλο στις κιθάρες, κρατώντας αυτό το λαϊκό κλίμα που δημιούργησαν τα προηγούμενα τραγούδια. Αν δεν υπήρχαν και οι μοντέρνες "πινελιές" που υπάρχουν, θα "έδενε" ακόμη περισσότερο με τα προηγούμενα τραγούδια. Το ρεφρέν είναι καταπληκτικό και εγγυώμαι πως θα το χορεύετε ασταμάτητα.

Το single κλείνει δυστυχώς ένα ακόμα remix του "Ξύπνα Θανάση". Θεωρώ πως ακούσαμε αρκετά remix αυτού του τραγουδιού, και το γεγονός πως ήταν όλα κάτω του μετρίου μας έχει κουράσει. Το συγκεκριμένο remix έχει βέβαια άλλη μουσική "άποψη" απο τα προηγούμενα. Αυτή τη φορά επιλέχθηκε το R&B είδος. Το κουπλέ χρησιμοποιεί κινήσεις που χρησιμοποιεί πολλές φορές και ο Timbaland ("My love" - Justin Timberlake). Προς Θεού δεν πρόκειται βέβαια για αντιγραφή. Και ενώ ο κύριος Φοίβος έχει φτιάξει μία Timbaland-style κίνηση στο κουπλέ, στο ρεφρέν η κίνηση διαφέρει, με αποτέλεσμα να έρχεται σε κόντρα με την προηγούμενη, μπερδεύοντας τον ακροατή που είχε συνηθίσει στην κίνηση του κουπλέ. Τα κουπλέ έχουν τελειώς minimal ενορχήστρωση (Έχουν δηλαδή λίγους ήχους, λείπουν τυμπάνα, κλπ). Αυτή η άποψη συνεχίζεται και στα ρεφρέν, και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό, "αδειάζοντας" το ρεφρέν, και αδυνατώντας να του δώσει την "έκρηξη" που χρειάζεται για να ξεσηκώσει τον ακροατή. Είναι εμφανές πως το κομμάτι αυτό είναι επιτυχημένο στην original μορφή του, και η μελωδία του πολύ απλά δεν κολλάει με όλα τα μουσικά είδη.

Επίλογος και αυτό που μας μένει είναι πως το νέο single του Θάνου Πετρέλη και του Φοίβου, έχει ένα όμορφο λαϊκό χρώμα, ξεφεύγοντας απο τις extreme ενορχηστρωτικές συνταγές του δαιμόνιου δημιουργού του. Μας αρέσει ιδιαίτερα, αλλά θα προτιμούσαμε να δούμε αυτήν την άποψη σε εκτενέστερη μορφή (δηλαδή σε ένα full album). Όσο για το remix...Ούτε λόγος!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 4/5

www.thanospetrelis.gr

ΝΥΧΤΟΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑ....

Οφείλουμε να δώσουμε συγχαρητήρια στους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω απο το Club Vogue στην Θεσσαλονίκη. Είχαμε πολύ καιρό να δούμε ένα πραγματικά "κλασάτο" live club . Προφανώς όμως οι Stavento όταν εμφανίστηκαν εκεί, δεν ήξεραν που ακριβώς πήγαν να παίξουν. Με άκρως εριστική συμπεριφορά, το δημοφιλές γκρουπ κατάφερε να κάνει ένα ολόκληρο μαγαζί να "ξενερώσει", με σχόλια του τύπου "Εμείς είμαστε underground και δεν γουστάρουμε τους δήθεν trendies με τις SLK και τα ακριβά μπλουζάκια". Αν θέλουν να είναι underground με γειά τους και χαρά τους. Underground όμως δεν σημαίνει αγενής και ασεβής . Underground σημαίνει επίσης λιγότερα, πολύ λιγότερα χρήματα απο όσα έβγαλαν απο την εμφάνιση τους στο club Vogue....Αλλά αυτά δεν τα λένε...Κρίμα, γιατί είχαμε μεγάλο "respect" σε αυτούς λόγω του τελευταίου καταπληκτικού τους album....

Ευτυχώς όμως είχαμε και μία ευχάριστη έκπληξη απο το resident group του club Vogue, τους Άτμα. Το group είναι αρκετά "δεμένο" μουσικά, και με πάρα πολύ δυνατή lead singer. Το μεγάλο αστέρι όμως είναι ένας αφανής ήρωας. Ο ηχολήπτης του group. Πραγματικά η ηχοληψία που είχαν η Άτμα δεν υπάρχει σε πολλά live της χώρας! Μπράβο του! Σημαντικά ψεγάδια ο δεύτερος τραγουδιστής του group, του οποίου η ερμηνεία είναι ένα κράμα Elvis και David Sylvian που δεν μας πολυαρέσει, και το πολύ μέτριο τραγούδι τους που έχουν να παρουσιάσουν. Στα θετικά επίσης το πολύ ωραίο track list τους. Το live τους ήταν μια χαρούμενη μουσική διαδρομή απο τον Ray Charles και τον Χατζηγιάννη, μέχρι τους Moloko και την Katy Perry! Συγχαρητήρια!

Tony

ΑΝΝΑ ΒΙΣΗ - "ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ" 2008

requested

Μετά την συνεργασία της με τον διεθνούς φήμης παραγωγό George DeAngelis στο album "Χ", η Άννα Βίσση επαναλαμβάνει αυτού του είδους την συνεργασία προσλαμβάνοντας μία στρατιά απο παραγωγούς του εξωτερικού, με executive producer τον Greg Ladanyi. Ο παραγωγός αυτός είναι βραβευμένος με Grammy για την ηχοληπτική του δουλειά στο album των Toto με τίτλο "Toto IV", και οι στιγμές της δόξας του βρίσκονται κάπου στη δεκαετία του '80 με καλλιτέχνες όπως οι Toto, Fleetwood Mac και Madonna. Το album έχει ηχογραφηθεί σε studios της Αθήνας, της Στοκχόλμης, της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες. Σίγουρα όλα αυτά δείχνουν πως πρόκειται για μία μεγάλη παραγωγή, κάτι που δεν βλέπουμε ποτέ στον εγχώριο μουσικό μας χώρο. Περνάμε με αγωνία στην ακρόαση...

Πρώτο (και καλύτερο) το ομότιτλο "Απαγορευμένο". Πρόκειται για μία ambient μπαλάντα η οποία είναι πραγματικά για σεμινάριο. Απο την ενορχήστρωση του έως το απίστευτο sound mix που έχει γίνει, το τραγούδι αυτό είναι ότι καλύτερο ακούσαμε τα τελευταία χρόνια απο άποψη παραγωγής. Απο άποψη μελωδίας είναι πολύ όμορφο και διαφορετικό, ενώ και οι στίχοι της Ελεάνας Βραχάλη είναι αντάξιοι της όλης ποιότητας. Συνεχίζουμε με το rock midtempo "Αν Σ' Ερωτευτώ". Σίγουρα και αυτό ακούγεται διαφορετικό απο οτιδήποτε ακούμε τελευταία - κυρίως λόγω των πνευστών - αλλά δεν ξετρελαθήκαμε απο το τραγούδι γενικότερα. Επόμενο το uptempo pop "Απο Μακριά Κι Αγαπημένοι" σε μουσική της Άννας Βίσση. Φανερά επηρρεασμένη απο τις late 80's και early 90's συνεργασίες της με τον Νίκο Καρβέλα, η σύνθεση της Άννας Βίσση έχει μία πιο γνώριμη στο αυτί μας μελωδία απο αυτές των ξένων δημιουργών του album. Σαν τραγούδι είναι ευχάριστο με την ατάκα του ρεφρέν να έχει αρκετή δυναμική, δεν πρόκειται όμως για ένα καταπληκτικό τραγούδι. Συνεχίζουμε με το "Ρίσκο". Μετράμε, ξαναμετράμε και δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε τι ακριβώς είναι αυτό το τραγούδι. Λοιπόν πρόκειται για ένα τραγούδι που είναι 4/4 και στην γέφυρα και το ρεφέν προστίθετε ένα μέτρο 9/8. Μπερδευτήκατε; Σε απλά ελληνικά πρόκειται για μία λαϊκή μπαλάντα που μεταμορφώνεται σε ζεϊμπέκικο και ξαναγυρνά σε αυτό που ήταν. Μας αρέσει πολύ η διαφορετική και ποιοτική ενορχήστρωση του, ενώ η ελληνική του μελωδία κάνει την μετάβαση του στα ελληνικά ραδιόφωνα πολύ ευκολότερη. Πέμπτο το "Ανακωχή". Ένα rock κομμάτι το οποίο ξεκινά με ένα πολύ ενδιαφέρον κουπλέ αλλά μας αποξενώνει στην γέφυρα του (Γέφυρα: το κομμάτι του τραγουδιού ανάμεσα στο κουπλέ και το ρεφρέν). Συνεχίζει ακόμη πιο μπερδεμένα με ένα ρεφρέν περίπλοκο, με πολλές παραλλαγές. Δεν μας αρέσει καθόλου.

Έκτη η δημιουργία του Σουηδικού συνθετικού team της Έλενας Παπαρίζου. Το track "Στην Πυρά", είναι ένα dance κομμάτι με πολύ ωραίο refren, φρέσκια ατμόσφαιρα αλλά με έναν στίχο που σίγουρα θα διχάσει. Σε κάποιους θα αρέσει το τραγούδι λόγω του στίχου, ενώ σε άλλους θα έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Έβδομη η διασκευή του τραγουδιού "Πέντε Χρόνια Δικασμένος". Αυτό σίγουρα δεν το περιμέναμε. Μία rap έκδοση αυτού του τραγουδιού. Δύο αμερικάνοι rapper πλαισιώνουν την Άννα Βίσση δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που ίσως να έχει τύχη ως ethnic πρόταση στο εξωτερικό. Ακολουθεί το "Μέταλλο". Μία μπαλάντα με jazz διάθεση, χωρίς όμως "πιασάρικη" μελωδία, κάτι που σίγουρα δεν θα λειτουργήσει θετικά για την πορεία τραγουδιού. Σίγουρα μπορεί να ακουστεί σε lounge bars με easy listening μουσικές, όχι όμως και στα ελληνικά ραδιόφωνα. Ένατη η μπαλάντα "Κάνε Κάτι". Όμορφη και δυναμική μπαλάντα με πολύ ωραία ερμηνεία απο την κυρία Βίσση και καταπληκτικές κιθάρες. Δέκατο ένα τραγούδι που μας αρέσει πάρα πολύ. Το "Ένα Λεπτό" είναι ένα rock hit με πάρα πολύ αισιόδοξη ατμόσφαιρα που μας απομακρύνει απο το σκοτεινό κλίμα που δείχνει να έχει αυτό το album. Επόμενο το "Αλήτισσα Ψυχή". Είναι ζεϊμπέκικο. Και είναι το καλύτερο ζεϊμπέκικο που έχουμε ακούσει. Απίστευτη ατμόσφαιρα, μαγική ενορχήστρωση, με τους ξένους παραγωγούς να δίνουν ρέστα σε ένα μουσικό είδος 100% ελληνικό.

Δωδέκατο το rock track "Θέλω Μια Αγάπη". Το τραγούδι είναι αρκετά επιθετικό και δύσκολο για το ευρύ κοινό. Προσωπικά δεν μας κέρδισε. Τυπικά το album κλείνει με την μπαλάντα "Πιο Κοντά". Το τραγούδι αυτό έχει έναν πολύ όμορφο στίχο ο οποίος αδικείται απο την θλιμμένη ατμόσφαιρα και την δακρύβρεχτη ερμηνεία της Αννάς Βίσση. Κρίμα γιατί θα μπορούσε να γίνει ένα τραγούδι πολύ πιο όμορφο, αισιόδοξο και ζωντανό. Ακολουθούν δύο bonus tracks. Πρώτη, η διασκευή του τραγουδιού Breathless με τίτλο "Κόντρα". Σπάνια μας αρέσουν διασκευές ξένων τραγουδιών στα ελληνικά, και η διασκευή αυτή δεν αποτελεί εξαίρεση. Προτιμούμε το καταπληκτικό χρώμα της φωνής του Dan Wilson απο την ερμηνεία και τους μέτριους στίχους της διασκευής αυτής. Πιστεύουμε όμως πως πρόκειται για ένα τραγούδι που θα ακουστεί πολύ στα ελληνικά FM. Τελευταίο, το τραγούδι "Το Παρελθόν Μου", το οποίο ακούγεται στην ταινία Bank Bang. Είναι ένα uptempo pop rock τραγούδι το οποίο είναι συμπαθέστατο, με κακή εξαίρεση το Ιρλανδέζικης προέλευσης μουσικό θέμα.

Κλείνουμε το review με ανάμικτα συναισθήματα. Το τελευταίο album της Άννας Βίσση έχει απίστευτη παραγωγή, και sound mix που δεν έχει γίνει αντάξιο του σε ελληνικό album. Η οπτική των ξένων δημιουργών έχει κάνει αυτό το album να μην μοιάζει με τίποτα απο όσα έχουμε ακούσει. Εκεί όμως βρίσκεται και η αχίλλειος πτέρνα του. Πολλές απο τις συνθέσεις των ξένων δημιουργών ακούγονται στα αυτιά μας τόσο ξένες, που μας είναι δύσκολο να ταυτιστούμε με αυτές. Δυστυχώς, το σκοτεινό κλίμα που υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος του album, δυσκολεύει την είσοδο του στα ελληνικά ραδιόφωνα και σε χώρους όπως bars και clubs. Η γεύση που μας μένει στο τέλος είναι πως όσο και αν μας άρεσε αυτό το album μουσικά και τεχνικά, τα τραγούδια δεν χαράχτηκαν στο μυαλό μας. Δεν μας έκαναν να θέλουμε να πατήσουμε το repeat...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 4/5

www.annavissi.net

ΣΑΚΗΣ ΡΟΥΒΑΣ - "ΗΡΘΕΣ" 2008

Τα τελευταία χρόνια, ο Σάκης Ρουβάς δοκιμάζει και δοκιμάζεται. Ηθοποιός, παρουσιαστής, και σύντομα, για ακόμη μία φορά, εκπρόσωπος μας στην Eurovision του 2009. Μοιάζει σαν ένας καλλιτέχνης που μεταμορφώθηκε απο μονοδιάστατος και μυστηριώδης pop star, σε έναν άνθρωπο που θέλει να φτάσει και να ξεπεράσει τα καλλιτεχνικά του όρια. Σίγουρα είναι υπέροχο - και αναγκαίο θα λέγαμε - για έναν καλλιτέχνη να κάνει καινούργια πράγματα. Η επιτυχία όμως βρίσκεται στην αντίληψη του "Είτε κάνεις ένα πράγμα, είτε τριάντα, να τα κάνεις καλά". Ο Σάκης Ρουβάς δεν έδειξε ότι είναι καταπληκτικός ηθοποιός, δεν δείχνει να είναι ένας πανέξυπνος και ευφράδης παρουσιαστής, αλλά είναι εδώ και χρόνια ο απόλυτος Έλληνας pop star. Παραμένει;

Το νέο album του Σάκη Ρούβα με τίτλο "Ήρθες", είναι εξ' ολοκλήρου σε μουσική του Δημήτρη Κοντόπουλου. Το track με το οποίο ξεκινά είναι το "Παραδόθηκα", ένα pop/rock τραγούδι στο οποίο το νέο πιο ώριμο πρόσωπο του κυρίου Ρουβά δένει πολύ καλά. Το τραγούδι έχει ένα πολύ καλό ρεφρέν και μας βάζει εύστοχα στο κλίμα του album. Δείχνει όμως να είναι απο τα τραγούδια που χρειάζονται αρκετό airplay για να το "χωνέψουμε", μιας και δεν μας κερδίζει απο την πρώτη ακρόαση. Ακολουθεί το "Ήρθες", μία pop/rock μπαλάντα με πάρα πολύ ωραία παραγωγή. Δεν ξέρουμε όμως κατά πόσο θα δεθούν και θα ταυτιστούν οι ακροατές με αυτό, μιας και μοιάζει να γράφτηκε κατά παραγγελία για να συνοδέψει το ευτυχές γεγονός της γέννησης της κόρης του ζεύγους Ρουβά-Ζυγούλη. Τρίτο το dance "Ξέχνα Το Πριν Και Το Μετά". Το τραγούδι είναι τόσο αισιόδοξο και η μελωδία του ρεφρέν τόσο "πιασάρικη" που καθιστούν το τραγούδι απαραίτητο για κάθε ελληνικό dance floor έστω και ως warm-up track. Τέταρτο το πολύ καλό uptempo pop/rock "Βήματα". Τα γυρίσματα στην μελωδία του ρεφρέν είναι περισσότερο "ελληνικά" με αποτέλεσμα να τυπώνονται πιο εύκολα στα αυτιά μας και να μας κάνουν να θέλουμε να δυναμώσουμε την ένταση. Η ενορχήστρωση παραμένει σε υψηλά ποιοτικά standards χωρίς να ακούμε κάτι τελείως φρέσκο, αλλά χωρίς αυτό να είναι και απαραίτητα κακό. Ακολουθεί το lead single "Και Σε Θέλω". Πρόκειται για ένα super hit, το οποίο μας αρέσει πάρα πάρα πολύ, και δεν δείχνει να είναι παράταιρο με το νέο πρόσωπο του οικογενειάρχη Σάκη Ρουβά, παρά τα τριαντακάτι του χρόνια.

Έκτο, το "Χαμογέλα". Ένα uptempo pop/rock τραγούδι, στο οποίο τα τύμπανα έχουν την φρεσκάδα των παραγωγών της Avril Lavigne, το ρεφρέν όμως μας έρχεται λίγάκι γλυκανάλατο, απευθύνεται εύστοχα όμως σε preteens. Ο ήχος μεταλλάσσεται πηγαίνοντας σε μονοπάτια που χάραξε το "Say It Right" του Timbaland και της Furtado. Η ατμόσφαιρα είναι αρκετά καλή, αλλά το τραγούδι δεν έχει την ατάκα και την μελωδία που "χαράζεται" στο μυαλό μας απο την πρώτη ακρόαση. Ακολουθεί το "Πάνω Μου Κρατήσου". Ένα ακόμη dance track με πιο disco διάθεση αυτή τη φορά. Το τραγούδι έχει περίπλοκη μελωδία στο κουπλέ, η οποία μας μοιάζει λίγο cartoon-ίστικη, ενώ και το ρεφρέν δεν είναι άξιο προσοχής. Η dance διάθεση συνεχίζεται με το "Έλα Μαζί Μου", το οποίο διαθέτει αρκετά άμεσο στίχο στο ρεφρέν, χωρίς να πρόκειται όμως για ένα καταπληκτικό τραγούδι. Το album κλείνει η uptempo μπαλάντα "Κάποια Μέρα". Ο στίχος παραμένει γλυκανάλατος για τα γούστα μας, αλλά η ατακά "Κάποια μέρα" δείχνει να έχει μία δύναμικη που μπορεί να "περάσει" στον κόσμο.

Σίγουρα ο Σάκης Ρουβάς παραμένει pop στον ήχο και το ύφος του. Το album αυτό όμως έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον νέο Ρουβά. Ο νέος Ρουβάς είναι πιο ώριμος, πιο σοβαρός. Είναι ένας Ρουβάς μη διαθέσιμος, όχι γιατί είναι απόμακρος και μυστηριώδης, αλλά γιατί βρε κορίτσια...έχει παιδί με άλλη! Οπότε, στο δικό μας μυαλό, τα χρόνια που είχε ως στόχο το αγοραστικό κοινό των preteen ηλικιών έχουν περάσει, και συμφωνούμε απόλυτα με τον τρόπο που έκανε αυτήν την μετάβαση απο εκείνη τη φάση στην παρούσα. Με αυτά στο μυαλό μας, περιμέναμε ένα album που θα έδενε ακόμη περισσότερο με τον παρόν Ρουβά. Ένα album με πιο εύστοχο και ώριμο στίχο που θα τον έφερνε πιο κοντά στις μεγαλύτερες ηλικίες. Ένα album που θα είχε την αίσθηση του έρωτα, και όχι την αθωότητα που έχουν τα νεανικά καρδιοχτύπια...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3/5

www.sakisrouvas.com