ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - "ΟΤΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ" 2008

requested by ploutarxos10

Ο Γιάννης Πλούταρχος επιστρέφει με νέο album και σύμφωνα με δήλωση του "με ένα πολύ πιο χαρούμενο album". Πιστός στην πεποίθηση του πως τα CDs πρέπει να έχουν πολλά τραγούδια μέσα ώστε να αξίζουν τα χρήματα που δίνει ο κόσμος για να τα αγοράσει, το album αυτό περιέχει συνολικά 18 τραγούδια. Εγώ πάλι είμαι οπαδός της ποιότητας έναντια της ποσότητας, αλλά όταν συνδυάζονται και τα δύο τότε είμαι ένας πολύ χαρούμενος ακροατής. Ισχύει όμως αυτό στο νέο του album "Ότι Γεννιέται Στην Ψυχή";

Πρώτο τραγούδι του album το "Να Πας", μία μπαλάντα με ωραία ατμόσφαιρα η οποία με ικανοποιεί αρκετά ως "πρώτη γεύση", με εξαίρεση τα προβλέψιμα μουσικά "θέματα" στην ενορχήστρωση. Περνάμε στο μουσικό είδος που ανέδειξε τον Γ. Πλούταρχο και που ο ίδιος ανέδειξε στα ελληνικά ραδιόφωνα για να είμαστε δίκαιοι. Το χασάπικο. Το "Αυτή η Αγάπη (Θα τρελαθώ)" είναι ένα όμορφο χασάπικο το οποίο όμως ωχριά σε σύγκριση με τα προηγούμενα παρομοίου είδους τραγούδια που έχει ερμηνεύσει. Το αισιόδοξο κλίμα στο οποίο μας έβαλε το προηγούμενο τραγούδι έρχεται να ενισχύσει το "Έισαι Υπέροχη". Ένα uptempo ελαφρολαϊκό τραγούδι με ισχυρή ραδιοφωνική υπόσταση. Ακολουθεί ένα ακόμη χασάπικο όχι όμως σε αισιόδοξο και χαρούμενο κλίμα. "Τρελάθηκες Καρδιά Μου Ξαφνικά" είναι ο τίτλος του 4ου τραγουδιού. Θα το χαρακτήριζα αρκετά μέτριο στιχουργικά και μουσικά. Το ζεϊμπέκικο "Δικαίωμα Της", είναι ένα τραγούδι "σήμα κατατεθέν" του Γ. Πλούταρχου και αυτό είναι και το μειονέκτημα του. Ξέρουμε τι ακριβώς θα ακούσουμε. Καμία ευχάριστη έκπληξη, καμία μεγάλη απογοήτευση. Επιστρέφουμε στο "αισιόδοξο κλίμα" για το οποίο μας είπε ο κύριος Πλούταρχος με το χασάπικο "Μες Στον Κόσμο Αυτό", το οποίο χάρη στους γλυκόπικρους στίχους του και τις πολύ χαρούμενες συγχορδίες με τις οποίες έχει δομηθεί, καταφέρνει να ξεχωρίσει απο τα υπόλοιπα χασάπικα του album.

Έβδομο το "Χωρίς Γυρισμό" μία "σκοτεινή" μπαλάντα η οποία δεν καταφέρνει να μου αφήσει κάποια ιδιαίτερη εντύπωση. Ιδίως το ρεφρέν του με κουράζει λίγο. Συνεχίζεται η κυκλοθυμία και περνάμε σε ένα uptempo τσιφτετέλι το οποίο ξεσηκώνει. Το "Αχ Άγγελε Μου" είναι με διαφορά το καλύτερο τραγούδι του album. Δεύτερο ζεϊμπέκικο του album το "Κυριακή Πρωί". Το τραγούδι έχει αυτήν την αίσθηση (και προβλεψιμότητα και έλλειψη μουσικής φαντασίας) ενός σημερινού τραγουδιού που θυμίζει παλιές εποχές. Προσωπικά δεν είμαι φαν αυτού του είδους. Δέκατο το "Αν Θα Έρθεις Εσύ" το οποίο χάρη στο σημερινό του άκουσμα και τους όμορφους στίχους του μας απομακρύνει απο το "παλιό λαϊκό" τραγούδι. Περνάμε στο "Κοίτα Τι Έκανες" το οποίο είναι και το καλύτερο ζεϊμπέκικο του album. Η ατάκα του ρεφρέν μένει στα αυτιά του ακροατή και εγγυάται μία σεβαστή παραμονή στα ραδιοφωνικά airplays. Το "Πως Να Φύγω" είναι μια πολύ καλή ρούμπα που μαζί με το "Αχ Άγγελε Μου" θα ενισχύσει το ζωντανό ρεπερτόριο του κυρίου Πλούταρχου, κάτι που είναι απαραίτητο κατά την γνώμη μου και αυτό αποδεικνύεται και από την προσπάθεια του να βγάλει ένα πιο χαρούμενο album.

Το ομώνυμο τραγούδι "Ότι Γεννιέται Στην Ψυχή" είναι άλλο ένα χασάπικο που δεν καταφέρνει τίποτα ιδιαίτερο. 14ο "Το Άλλο Μου Μισό" ένα ακόμη ζεϊμπέκικο με μια ανατολίτικη αυτήν την φορά αίσθηση και ένα αποτυχημένο στιχουργικό θέμα. Ακολουθεί το "Φωτιά Μες Στο Ποτήρι Μου" ένα ακόμα "δακρύβρεχτο" ζεϊμπέκικο με τον ίδιο προβλέψιμο ήχο. Το κλίμα δεν αλλάζει σε κάτι πιο χαρούμενο αλλά τουλάχιστον ακούμε μία όμορφη ραδιοφωνική μπαλάντα. Το "Μη Μιλάτε Για 'Κείνη" είναι ένα απο τα καλύτερα τραγούδια του album. Προτελευταίο είναι το ζεϊμπέκικο "Αυτό Το Σπίτι" το οποίο είναι όπως ότι έχουμε ακούσει πρωτύτερα. Το album κλείνει η μπαλάντα "Μες Στου Χρόνου Τον Καθρέφτη". Το τραγούδι αυτό ανήκει στην κατήγορια των τραγουδιών που σπάνια θα ακούσετε στα ραδιόφωνα, θα το αγάπήσετε όμως αν του δώσετε την ανάλογη σημασία.

Επίλογος: Το album αυτό δεν είναι αυτό που νομίζει πως έφτιαξε ο κύριος Πλούταρχος. Δεν είναι ένα χαρούμενο και αισιόδοξο album παρά μόνο κατά αραιά διαστήματα ενώ "θεματικά" είναι αρκετά μονότονο. Παραμένει πιστός στο λαϊκό ύφος κάτι με το οποίο συμφωνώ. Το κακό όμως είναι πως αυτή η δουλειά δεν καταφέρνει τίποτα το ξεχωριστό σε σχέση με όσα ήδη μας έχει δώσει αυτός ο σπουδαίος καλλιτέχνης. Εάν λάβουμε υπ''όψιν μας πως ο Γ. Πλούταρχος μπορεί να συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους τραγουδοποιούς της χώρας, θεωρώ πως αυτό είναι ένα πολύ μέτριο album.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5