ΑΝΝΑ ΒΙΣΗ - "ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ" 2008

requested

Μετά την συνεργασία της με τον διεθνούς φήμης παραγωγό George DeAngelis στο album "Χ", η Άννα Βίσση επαναλαμβάνει αυτού του είδους την συνεργασία προσλαμβάνοντας μία στρατιά απο παραγωγούς του εξωτερικού, με executive producer τον Greg Ladanyi. Ο παραγωγός αυτός είναι βραβευμένος με Grammy για την ηχοληπτική του δουλειά στο album των Toto με τίτλο "Toto IV", και οι στιγμές της δόξας του βρίσκονται κάπου στη δεκαετία του '80 με καλλιτέχνες όπως οι Toto, Fleetwood Mac και Madonna. Το album έχει ηχογραφηθεί σε studios της Αθήνας, της Στοκχόλμης, της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες. Σίγουρα όλα αυτά δείχνουν πως πρόκειται για μία μεγάλη παραγωγή, κάτι που δεν βλέπουμε ποτέ στον εγχώριο μουσικό μας χώρο. Περνάμε με αγωνία στην ακρόαση...

Πρώτο (και καλύτερο) το ομότιτλο "Απαγορευμένο". Πρόκειται για μία ambient μπαλάντα η οποία είναι πραγματικά για σεμινάριο. Απο την ενορχήστρωση του έως το απίστευτο sound mix που έχει γίνει, το τραγούδι αυτό είναι ότι καλύτερο ακούσαμε τα τελευταία χρόνια απο άποψη παραγωγής. Απο άποψη μελωδίας είναι πολύ όμορφο και διαφορετικό, ενώ και οι στίχοι της Ελεάνας Βραχάλη είναι αντάξιοι της όλης ποιότητας. Συνεχίζουμε με το rock midtempo "Αν Σ' Ερωτευτώ". Σίγουρα και αυτό ακούγεται διαφορετικό απο οτιδήποτε ακούμε τελευταία - κυρίως λόγω των πνευστών - αλλά δεν ξετρελαθήκαμε απο το τραγούδι γενικότερα. Επόμενο το uptempo pop "Απο Μακριά Κι Αγαπημένοι" σε μουσική της Άννας Βίσση. Φανερά επηρρεασμένη απο τις late 80's και early 90's συνεργασίες της με τον Νίκο Καρβέλα, η σύνθεση της Άννας Βίσση έχει μία πιο γνώριμη στο αυτί μας μελωδία απο αυτές των ξένων δημιουργών του album. Σαν τραγούδι είναι ευχάριστο με την ατάκα του ρεφρέν να έχει αρκετή δυναμική, δεν πρόκειται όμως για ένα καταπληκτικό τραγούδι. Συνεχίζουμε με το "Ρίσκο". Μετράμε, ξαναμετράμε και δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε τι ακριβώς είναι αυτό το τραγούδι. Λοιπόν πρόκειται για ένα τραγούδι που είναι 4/4 και στην γέφυρα και το ρεφέν προστίθετε ένα μέτρο 9/8. Μπερδευτήκατε; Σε απλά ελληνικά πρόκειται για μία λαϊκή μπαλάντα που μεταμορφώνεται σε ζεϊμπέκικο και ξαναγυρνά σε αυτό που ήταν. Μας αρέσει πολύ η διαφορετική και ποιοτική ενορχήστρωση του, ενώ η ελληνική του μελωδία κάνει την μετάβαση του στα ελληνικά ραδιόφωνα πολύ ευκολότερη. Πέμπτο το "Ανακωχή". Ένα rock κομμάτι το οποίο ξεκινά με ένα πολύ ενδιαφέρον κουπλέ αλλά μας αποξενώνει στην γέφυρα του (Γέφυρα: το κομμάτι του τραγουδιού ανάμεσα στο κουπλέ και το ρεφρέν). Συνεχίζει ακόμη πιο μπερδεμένα με ένα ρεφρέν περίπλοκο, με πολλές παραλλαγές. Δεν μας αρέσει καθόλου.

Έκτη η δημιουργία του Σουηδικού συνθετικού team της Έλενας Παπαρίζου. Το track "Στην Πυρά", είναι ένα dance κομμάτι με πολύ ωραίο refren, φρέσκια ατμόσφαιρα αλλά με έναν στίχο που σίγουρα θα διχάσει. Σε κάποιους θα αρέσει το τραγούδι λόγω του στίχου, ενώ σε άλλους θα έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Έβδομη η διασκευή του τραγουδιού "Πέντε Χρόνια Δικασμένος". Αυτό σίγουρα δεν το περιμέναμε. Μία rap έκδοση αυτού του τραγουδιού. Δύο αμερικάνοι rapper πλαισιώνουν την Άννα Βίσση δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που ίσως να έχει τύχη ως ethnic πρόταση στο εξωτερικό. Ακολουθεί το "Μέταλλο". Μία μπαλάντα με jazz διάθεση, χωρίς όμως "πιασάρικη" μελωδία, κάτι που σίγουρα δεν θα λειτουργήσει θετικά για την πορεία τραγουδιού. Σίγουρα μπορεί να ακουστεί σε lounge bars με easy listening μουσικές, όχι όμως και στα ελληνικά ραδιόφωνα. Ένατη η μπαλάντα "Κάνε Κάτι". Όμορφη και δυναμική μπαλάντα με πολύ ωραία ερμηνεία απο την κυρία Βίσση και καταπληκτικές κιθάρες. Δέκατο ένα τραγούδι που μας αρέσει πάρα πολύ. Το "Ένα Λεπτό" είναι ένα rock hit με πάρα πολύ αισιόδοξη ατμόσφαιρα που μας απομακρύνει απο το σκοτεινό κλίμα που δείχνει να έχει αυτό το album. Επόμενο το "Αλήτισσα Ψυχή". Είναι ζεϊμπέκικο. Και είναι το καλύτερο ζεϊμπέκικο που έχουμε ακούσει. Απίστευτη ατμόσφαιρα, μαγική ενορχήστρωση, με τους ξένους παραγωγούς να δίνουν ρέστα σε ένα μουσικό είδος 100% ελληνικό.

Δωδέκατο το rock track "Θέλω Μια Αγάπη". Το τραγούδι είναι αρκετά επιθετικό και δύσκολο για το ευρύ κοινό. Προσωπικά δεν μας κέρδισε. Τυπικά το album κλείνει με την μπαλάντα "Πιο Κοντά". Το τραγούδι αυτό έχει έναν πολύ όμορφο στίχο ο οποίος αδικείται απο την θλιμμένη ατμόσφαιρα και την δακρύβρεχτη ερμηνεία της Αννάς Βίσση. Κρίμα γιατί θα μπορούσε να γίνει ένα τραγούδι πολύ πιο όμορφο, αισιόδοξο και ζωντανό. Ακολουθούν δύο bonus tracks. Πρώτη, η διασκευή του τραγουδιού Breathless με τίτλο "Κόντρα". Σπάνια μας αρέσουν διασκευές ξένων τραγουδιών στα ελληνικά, και η διασκευή αυτή δεν αποτελεί εξαίρεση. Προτιμούμε το καταπληκτικό χρώμα της φωνής του Dan Wilson απο την ερμηνεία και τους μέτριους στίχους της διασκευής αυτής. Πιστεύουμε όμως πως πρόκειται για ένα τραγούδι που θα ακουστεί πολύ στα ελληνικά FM. Τελευταίο, το τραγούδι "Το Παρελθόν Μου", το οποίο ακούγεται στην ταινία Bank Bang. Είναι ένα uptempo pop rock τραγούδι το οποίο είναι συμπαθέστατο, με κακή εξαίρεση το Ιρλανδέζικης προέλευσης μουσικό θέμα.

Κλείνουμε το review με ανάμικτα συναισθήματα. Το τελευταίο album της Άννας Βίσση έχει απίστευτη παραγωγή, και sound mix που δεν έχει γίνει αντάξιο του σε ελληνικό album. Η οπτική των ξένων δημιουργών έχει κάνει αυτό το album να μην μοιάζει με τίποτα απο όσα έχουμε ακούσει. Εκεί όμως βρίσκεται και η αχίλλειος πτέρνα του. Πολλές απο τις συνθέσεις των ξένων δημιουργών ακούγονται στα αυτιά μας τόσο ξένες, που μας είναι δύσκολο να ταυτιστούμε με αυτές. Δυστυχώς, το σκοτεινό κλίμα που υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος του album, δυσκολεύει την είσοδο του στα ελληνικά ραδιόφωνα και σε χώρους όπως bars και clubs. Η γεύση που μας μένει στο τέλος είναι πως όσο και αν μας άρεσε αυτό το album μουσικά και τεχνικά, τα τραγούδια δεν χαράχτηκαν στο μυαλό μας. Δεν μας έκαναν να θέλουμε να πατήσουμε το repeat...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 4/5

www.annavissi.net